Hafta sonu toplanan Demokratik Toplum Kongresi'nden çıkan öneriler, tepki doğurdu. Bu çerçeve içinde görüşlerimi sıralayacağım:
Hükûmete tavsiyeler:
1) Soğukkanlılığınızı kaybetmeyin.
2) Çatışmalı dile mesafeli durun.
3) Açılım politikasında daha somut teklifler getirin.
Gerçekler:
1) Demokratik Toplum Kongresi'ne, "özerklik" önerisi, taslak bir metin içinde sunuldu.
Ama Barış ve Demokrasi Partisi (BDP), bu öneriyi, o toplantıya iştirak eden aydınların da dahil olduğu grubun tümünü kapsayan bir karar gibi kamuoyuyla paylaştı. Ortada alınmış bir karar yok.
2) Özerklik, anayasal bir statü olduğuna göre, çoğunluğun bu görüşe katılarak, yasal düzenlemelere yol vermesi gerekiyor.
Oysa BDP, bırakınız Türk halkını, Kürt kökenli yurttaşların dahi çoğunluğunu temsil etmiyor.
3) TBMM'de Kürt kimliğini taşıyan milletvekillerinin sadece 19'u BDP'de.
4) BDP'nin, İmralı'ya karşı kendisi özerkliğini ilan etmeden, nasıl özerk ve demokratik bir düzenlemeden söz edebilir? Köy komünlerinden başlayan, kasaba, ilçe, mahalle ve kent meclisleri biçiminde gelişerek, Üst Toplum Kongresi'nin kurulmasıyla sonuçlanacak bu sistem, PKK gölgesi altında, ancak tepeden inmeci, otoriter bir yapının doğmasına yol açar.
Sorular:
1) Barış ve Demokrasi Partisi, uzlaşma ve barış arayışında mı? Yoksa Türkiye'de gerginlik doğsun mu istiyor?
2) Demokratik Toplum Kongresi'nin çalıştayında birçok kişinin karşı geldiği, sert bir dille eleştirdiği taslağı, BDP neden kesin bir karar gibi kamuoyuna sundu?
Amacı, bulanık suda nasıl bir balık avlamak?
Bir tespit:
Komün, Fransız İhtilâlı sonrasında kurulan özerk, ama sosyalist yönetim biçimini çağrıştırdığı için, zaten muhafazakâr kitlelere antipatik gelen bir tanımdır. Kaldı ki, birbirinden farklı düşüncelerin, köylerden başlayarak, kent meclislerine nasıl yansıyacağı hususunda da hiçbir açıklık bulunmamaktadır. Siyasi partilerin dışlandığı bir model söz konusuysa, orada demokrasiden söz etmek mümkün değildir. Çünkü PKK'nın kolayca yönlendireceği bir yapı ortaya çıkacaktır.