Bir baba düşünün. Türkiye'nin en eski, köklü şirketlerinden birini kurmuş, pek çok sivil toplum örgütünün kuruluşunda yer almış ve iş hayatında pek çok hayali gerçekleştirmiş olsun. Bununla da yetinmeyip, bu topraklardan aldığını bu topraklara vermeyi prensip edinip pek çok sosyal projede de öncü olarak yer alsın.
İşte böyle bir isim günü gelince arka plana geçerek, holding direksiyonunu vaktinde oğluna bırakmakla kalmıyor, kendi önceliği olmasa da oğlunun en büyük hayalini gerçekleştirmesine izin veriyor ve onu ayakta alkışlıyor.
Borusan Holding'in kurucusu Asım Kocabıyık'tan ve oğlu Ahmet Kocabıyık'tan söz ediyorum.
86 yaşındaki Asım Kocabıyık ve eşi Nurhan Hanım rahatsızlığına rağmen hafta sonu rüyası gerçekleşen Ahmet Kocabıyık'ı yalnız bırakmayıp Salzburg'a geldi. Tabii Zeynep Hamedi, damat, gelin ve torunlar da. Tanıdığım en net insanlardan biridir Asım Bey. Başkonsolosun verdiği resepsiyonda, 'Orkestranın Avrupa'da konser vermesi sizin de rüyanız mıydı' dedim. 'Benim rüyam değildi. Oğlumun rüyasıydı. Oğlum için geldim' dedi. Biliyordum ki Beyoğlu'ndaki Asım Kocabıyık'ın kütüphane yapmayı istediği ama sonra Art Center'a dönüştürülen binada da aynı şey olmuştu. Ama Asım Kocabıyık çok istese de o kütüphaneyi sonra oğlunun ve kızının isteklerini yerine getirmiş, binadaki hayalinden vazgeçmişti.
Vakfı yöneten Zeynep Hamedi de birazdan detay vereceğim konser bitip, orkestra dakikalarca ayakta alkışlandıktan sonra, bana 'Bu abimin hayaliydi. Orkestrayı istedi ve kurdu. Ben sadece yönünü değiştirdim. Sahnede sanki kendi çocuklarım vardı' derken gözyaşlarına engel olamıyordu.