Başbakan Tayyip Erdoğan'ın Washington temasları öncesinde iki kritik gelişme dikkati çekiyor.
ABD'nin, Afganistan'da savaştıracak Mehmetçik talebi.
DTP hakkında açılan kapatma davasında duruşmalara geçilmesi.
Afganistan dosyası bizi, sivil-asker ilişkilerine götürürken, Anayasa Mahkemesi'ndeki yargılama süreci de demokratik açılımın geleceğine taşıyor. Ve her iki konu gelip Türkiye'nin istikrarında düğümleniyor. Uluslararası ilgi nedeniyle sürekli gündemde kalacağını hissettiriyor.

***
Demokrasinin gelişme derecesine paralel olarak askerin sistem içinde yeri ve rolü yeniden tanımlanma aşamasına geçiyor. Bu değişimin gönüllülük esasıyla gerçekleşeceğini düşünmek iyimserlik olacağına göre, sancılı günlerin devam edeceğini söylemek de kehanet kapsamına girmiyor. Anarşi ile başlayan, bölücü terörle devam eden Türkiye'yi uçuruma sürükleme planları, kısa ömürlü, kısır siyasi çekişme içindeki koalisyon dönemleriyle birleştiği için geçmişte halk bir kurtarıcı arama alışkanlığını bırakamadı. Sağlam kurumsal yapısı, milletin bağrından çıkan özgün kimliği ile Türk Silahlı Kuvvetleri de hep "teyakkuzda" durdu. Askeri teyakkuz hali ile demokratik teyakkuz hali örtüşmediğinden, "müdahale havası" da canlı tutuldu. Sivil inisiyatif baskılandı.
***
Afganistan'a gönderilecek asker sayısı Hükümet'le Genelkurmay arasında yakın işbirliğini zorluyor. Ortak çalışma ortamını ise Kafes Eylem Planı başta olmak üzere yargıya intikal ettirilen demokrasiye müdahale iddiaları ile beraber ele almak gerekiyor. Soruşturulan bilgi ve belgeleri kesin hükme bağlayan ve Genelkurmay Başkanı'nın görevden alınmasını savunanlar da var askerler arasında; yanlış yapan varsa bunların yargı kararı veya TSK disiplin hiyerarşisi içinde ayıklanmasını bekleyenler de...
Geçenlerde sohbet ettiğimiz AK Parti Genel Başkan Yardımcısı Hüseyin Çelik'in bu noktadaki görüşü çarpıcı idi. Çelik, "Devletin zirvesinde kriz çıksın diye elini ovuşturanlar mevcut" dedi ve ekledi:
"Başbakan niye Genelkurmay Başkanı'nı görevden almıyor, diye soruluyor. Bekâra karı boşamak kolay. Devleti yönetmeye başladığınızda işin şekli farklıdır. Bizde devlet sorumluluğu var!"
Kuşkusuz bu teşhis, durumdan vazife çıkarma genetik kodu ile çalışan bazı askerleri himaye etmiyor, lakin askere karşı savaş tamtamları çalanlara da erken prim vermiyor.
***
DTP cephesine gelince... Başbakan'ın 7- 8 Aralık'ta ABD'de olacağı göz önüne alındığında, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın DTP hakkındaki eksik evrakı tamamlaması ile Anayasa Mahkemesi raportörünün kanaatinin şekillenmesi, zamanlama olarak manidar görünüyor. Bir adım ileri gidildiğinde, telefon dinleme iddiaları ile AK Parti arasında bağ kurma çabası, yeniden kapatma davası imasında bulunulması da bu zamanlamaya şaşırtıcı biçimde eşlik ediyor.
Güncel önceliği DTP'ye verdiğimizde, Kürt siyasetinde "telaş" göze çarpıyor. Kapatma istemi hem DTP'yi hem de Hükümet'i açmazda bırakıyor. Hükümet, "DEP, HEP, HADEP, DEHAP" çizgisini biliyor. Kapatmanın çözüm olmadığını, Türk demokrasisinin siyasi partiler mezarlığına dönüştüğünü görüyor. "PKK ile arasına mesafe koysun. Terör örgütü olarak ilan etsin" ısrarının rafa kaldırılarak DTP'nin muhatap kabul edilmesi zaten iyi niyeti ortaya koymaya yetiyordu.
Şimdi DTP kadrolarının yasaklanma tehlikesiyle karşı karşıya kalması, demokratik açılımın kaderini doğrudan ilgilendiriyor. DTP'liler, açılım hamlesi sonrası Güneydoğu'da kaybetmeye başladığı zemini geri kazanmak için dört elle Öcalan'a sarılmış olsa da, Anadolu'ya açılım adı altında toplumun sinir uçları ile oynasa da konuşulabilir tek kanal olma özelliğini koruyor. Hal böyle olunca yüksek yargı da kanunlara göre yorum ve değerlendirme yapma limitini, ülkenin geleceği ile ilgili siyasi ve demokratik sınırlara kadar genişletip genişletmeme tercihi ile baş başa kalıyor.