Merkez Bankası'nın temel amacı; fiyat istikrarıdır. Bunu sağlarken, gereken her türlü enstrümanı kullanma bağımsızlığı da elindedir. Ancak fiyat istikrarı; gerekli olmakla birlikte, tek başına yeterli değil.
Finansal istikrar için, bağımsız Merkez Bankası kadar, diğer kurumların eşgüdümü, ahengi gerekiyor.
Merkez Bankası'nın "siyasetin banknot tarlası" olduğu dönemleri yaşadık. Kayıp yıllar olan 1990'larda 6 sıfırlı paranın utancına, 2 haneli enflasyonun yıkımını iliştirdik.
Bugün şükür ki bunlardan çok uzaktayız. 2001 krizi sonrasında eski hatalarımızı tekrar etmemekle birlikte, ölesiye bağımsız Merkez Bankası yaklaşımından da ders çıkaracak hatalarımız oldu.
Kur savaşlarının dünyayı kavurduğu ortamda, küresel krizin artçılarının da tehdidiyle bugün "diyalog kurma" gerekliliğini gayet net fark ediyoruz. Misal; kur politikasından etkilenen ihracatçının feryadına uzun süre kulak tıkamak, bu diyalog eksikliğinin belirgin örneğiydi.
Dünün "bağımlıbağımsız" ayırtındaki dinamikler bugün "karşılıklı bağımlılık" noktasında şekilleniyor.
Kuruluş Kanunu 4'ncü maddesi de bunu söylüyor zaten; "TCMB'nın temel amacı fiyat istikrarını sağlamaktır. Banka temel amacıyla çelişmedikçe ülkenin kalkınması için uygulanacak politikaları da desteklemeye çalışmaktadır."
Merkez'in Guvernörü olmak, prestijin doruğudur! Yeni dönemde bu makamın bağımsızlığına, "diyalog kurma becerisini" de eklemek zorundayız.