Herkes gider Mersin'e, Almanya'nın Hıristiyan Demokrat Başbakan'ı Angela Merkel gider tersine! Pek çok ülkenin yolu bir şekilde, "Bölgesel model olacağım" diyen Türkiye'ye düşerken nedense Merkel Ankara'yı unutmuş. 5 yıldır Türkiye'ye gelmedi... Biliyoruz, İslamofobi kaygısı tavan yapmış, Hıristiyan demokrat tabanı Türkleri sevmiyor. Yıllardır üyelik için kapısında bekleyen Türkiye'ye halkının sadece yüzde 17'si sıcak bakıyor. Kalanı, fırsatını bulsa Türkleri tez elden kovacak...
Gelin görün ki, küresel kriz evdeki hesabı alt üst etti. Her şeyden önce Almanya, dünyanın en çok ihracat yapan üçüncü ülkesi olma unvanını Çin'e kaptırdı. Ekonomisi bir türlü durgunluktan çıkamıyor. Koca ülke 2002-2007 döneminde toplamda yüzde 8 büyüdü, Türkiye ise yüzde 44...
Merkel ne yapsın?
İşsizliğe çözüm arıyor. İşadamına yol gösteriyor. O yüzden sonunda gözünü yeniden 1984'ten bu yana dış ticaretinde bir numaralı partneri olan ve savunma sanayisini besleyen Türkiye'ye dikti. İşadamı, Türkiye'de satın alma gücü yüksek olan 14 milyon insana mal satacak. Kendisi de AB yolculuğunda bize imtiyazlı ortaklık önerecek. Bir taşla birkaç kuşu birden vuracak.

***
Açıkçası artık Merkel'e, "İmtiyazlı ortaklık neyin nesi, bize anlat" demek zorundayız, Sonra da Almanya'daki Türkleri, bizim kunta kinteleri sormalıyız.
Çünkü kriz Almanya'da yaşayan 2 milyon 900 bin Türkü ezdi geçti. Kunta kintelerin krizle birlikte durumu iyice kötüleşti. Türkler arasında işsizlik oranı yüzde 30! Almanya'da fakirlik oranı yüzde 22, Türkler arasında fakirlik oranı yüzde 44.
Kısacası Almanya'da yaşayan Türklerin yarısı 1200 euro sayılan fakirlik sınırının altında yaşıyor. Bu tablo Türk gençlerini suça itiyor. Berlin, sokak çetelerine teslim olmuş. Nedense Almanya ve Türkiye, kunta kinteleri unutmuş. Çözüm bulmak için kılını kıpırdatmıyor!!!