Geride bıraktığımız 2009 yılı, ülkenin temel sorunları açısından bir yüzleşme yılı oldu. Siyaset açısından ise yeni ve etkili bir çıkış olmadı ama önemli siyasi gelişmeler yaşandı.
İşte bu gelişmelere damgasını vuran 2009'un siyasi aktörleri...
Tayip Erdoğan: Geçen yılın hem siyaset üretme, hem de liderlik karizması açısından yükselen tek ismiydi.
Kamuoyu yoklamalarında hâlâ en yakın rakibini ikiye katlıyor ve ilk sırada. Kuşkusuz geçmişle kıyaslandığında kendisi de partisi de bir düşüş yaşıyor ama hâlâ aşılamadığı da bir gerçek.
Dünya çapında Davos'taki "One minute" çıkışıyla, Türkiye'de ise "demokratik açılımla" ve o açılıma ilişkin konuşmalarıyla hem herkesi kucakladı hem de kendini yineleyen değişimci bir siyasetçi olarak tarihe geçti.
Deniz Baykal: Her salı yaptığı grup konuşmasıyla 2009'da ciddi bir hayran kitlesi yarattı.
29 Mart seçimlerinde "Çarşaf Açılımı"yla bir yenileşme hamlesi yaptı ama genetik yapısı izin vermeyince arkasını getirmedi.
Daha çok geçmişte imza attığı Kürt raporlarına sahip çıkmamasıyla ve Ergenekon avukatlığıyla öne çıktı.
Bu da Baykal'ın tarihe "Sol olarak bilinen bir partiyi sağcı ve otoriter cumhuriyetçi yapan" bir lider olarak geçmesini sağlayacak.
Devlet Bahçeli: 2009 yılı belki de en çok Bahçeli'ye yaradı. Partisi 29 Mart seçimlerindeki başarıyla yeniden hareketlenirken, kendisi de "demokratik açılım" süreciyle yeniden hayat buldu. Hem rahat bir kongre geçirdi hem de sert siyasi muhalefetiyle muhalifleri susturdu, milliyetçileri etrafında topladı.
Gerçi bu tavrıyla genel siyasi atmosferi gerdi ama yine de sokağa prim vermemesiyle tarihteki yerini aldı.
Ahmet Türk: Kürt siyasetinin en "makul" ismi olarak öne çıktı. Meclis'te ve siyasi arenadaki konuşmalarıyla bir denge siyasetçisi olduğunu gösterdi. En sert siyasi çizgiyle merkez siyaseti buluşturmaya çalıştı. "Muhatap İmralı" sözünde olduğu gibi zaman zaman sivil siyasetin alanını daraltan çıkışları olsa da Türkiye siyasetinde ne kadar önemli bir rol oynadığı ancak DTP kapatıldığında anlaşıldı.
Ve tarihe, "Meclis'in makul sesi" olarak geçti.
Numan Kurtulmuş: 29 Mart seçimlerinde iyi bir performans gösterdi.
Şimdi, statükocu Milli Görüş çizgisinden "demokratik bir siyaset" yaratma çabası içinde... Tabii Hoca'nın sert çıkışlarından yara almadan kurtulabilirse.
Yeni siyasi aktörler: 29 Mart seçimleri son dönemin en kayda değer ve yeni siyasi aktörler yaratan seçimi oldu. CHP'de Kemal Kılıçdaroğlu, Gürsel Tekin ikilisi, MHP'de ise Ankara Belediye Başkan adayı Mansur Yavaş öne çıkan isimlerdi.
Yavaş beklendiği gibi parti yönetimine taşındı ama CHP'nin değişimcileri deyim yerindeyse yerinde saydı.
Hüsamettin Cindoruk: Siyasi tarihimizin "emanetçi" siyasetçisi Cindoruk, 2009'da yeniden siyasete dönerek hem yaşıtlarını hem de genç siyasetçileri şaşırttı.
Amacı da eski merkez sağı ayağa kaldırmaktı. 9'uncu Cumhurbaşkanı Demirel'in desteğiyle eski siyasi aktörleri bir araya getirdi ve DP ile ANAP'ı birleştirerek ilk adımı attı.
Cindoruk, 76 yaşında yeniden siyasete dönerek tarihe geçti ama dibe vurmuş ve Ergenekon'u savunan bir merkez sağla ne yapar onu da bu yıl göreceğiz.
Mustafa Sarıgül: Kimsenin ne yapacağını kestiremediği Türkiye'nin en popülist siyasetçisi Sarıgül için, 2009 bir çıkış yılı oldu. Türkiye Değişim Hareketi'ni kurdu ve partileşme işareti verdi. Ancak, partinin kuruluşunu mayısa ertelemesi şüphe yarattı. Tıpkı kamuoyu araştırmaları gibi... Kimi yüzde 7 diyor, kimi de yüzde 1,5'lerde kaldığını söylüyor.
Gel gitler yaşayan Sarıgül'ün 2009'da çok konuşulmasının bir nedeni siyasi çıkışa hazırlanmasıysa bir diğeri de herkese "bakanlık sözü veren" bir aktör olmasıydı.
Abdüllatif Şener: Tek başına çıktığı siyasi yolculuğu da çıkışı gibi "muhteşem" olmadı. Hep gölgede kaldı. Böyle gider ve yeni bir ittifak yapmazsa o gölgeden çıkacak gibi de görünmüyor.
