Diyarbakır Milletvekili Leyla Zana da açlık grevine başladı. Zana, birkaç ay önce Başbakan Erdoğan'la görüşen ve "Bu sorunu siz çözersiniz" diyebilen cesur Kürt siyasetçilerden biri.
Onu önemli kılan sadece bu cesareti değil. Zana, Kürt meselesinin Avrupa'ya ve Ortadoğu'ya bakan sivil yüzünü temsil ediyor. İçeride ve dışarıdaki Kürt kamuoyunu etkilediği gibi Türkiye ve AB kamuoyunda da bir karşılığı var.
Bu nedenle uzun süredir sessiz kalan Zana'nın açlık grevine başlaması ölümleri engellemede bir fırsat sunuyor. Aslında sivil siyasetin görevi, çözüm üretmek, barış ve diyaloga atılan küçük adımları gerilime değil büyük adımlara dönüştürmektir.
Açlık grevleriyle istenen talepler, olması gerekenlerdir ve karşılanamaz değil. Geç kalınmasına ve onca sert açıklamalara rağmen hükümet tarafı çözüme yakın duruyor. Bunu hem Başbakan Yardımcısı Bülent Arınç'ın hem de Adalet Bakanı Sadullah Ergin'in açık kapı bırakan açıklamalarından anlıyoruz.
Ama ne yazık ki BDP aklı bu "adımları" diyaloga, diyalogu da çözüme dönüştürmeye yetmiyor. Şimdi Leyla Zana belki de bu nedenle devreye giriyor. Bu devreye girişte de siyasetin nasıl yapılacağına ilişkin işaretler veriyor. En basit örneği, BDP aklı açlık grevi için Diyarbakır'ı ve sokağı seçerken, Zana çok meşru bir alanı, Ankara'yı, Meclis'i seçiyor.
Bu tavır ister istemez diyalog ve müzakere kanallarının açık olması anlamına geliyor. Zana da bunun altını çiziyor: "Bedenlerini açlığa yatıran gençlere bir ses olmak istedim. Bu ülke hepimize, Kürt'üne de, Türk'üne de, Arap'ına da herkese yeter. Kimliklerimizi olduğu gibi kabul edebildiğimizde sorunlar çözülür. Açlık grevi yüzünden cezaevlerinden yüzlerce tabut çıkınca birbirimizin yüzüne nasıl bakacağız? Sorunlar ancak müzakere ile çözülebilir."
Zana'nın bu yaklaşımı hükümet üzerinde bir baskı yarattığı gibi güvenilir muhataplık açısından rahatlatıyor. Irak Kürdistanı Bölgesel Yönetim Başkanı Mesud Barzani'nin açıklamaları da benzer bir işleve sahip.
Tabii bu iki ismin devreye girişi PKK'yı da zorlayacak. Bu nedenle çok istediklerini de sanmıyorum.
"Umut olsun istiyorum" diyen Zana ve Barzani'nin devreye girmesi çözüme yakın durduğumuzu gösteriyor.
