24 Eylül'de yeni eğitim ve öğretim dönemi başlıyor. 15 milyon öğrenci ve 650 bin öğretmen yeni döneme merhaba diyecek. Büyük mega kent İstanbul'da ise "220 bin yeni öğrenci ile birlikte toplam 2,5 milyon öğrenci" ders başı yapacak. Bu rakamlar aklımıza öğrencilere ders verebilecek yeterli sayıda öğretmen kadromuzun olup olmadığı sorusunu getiriyor? Yetkililere bakacak olursak var. Sayılara bakacak olursak yok.
Bu yıl İstanbul'a ilk atama yoluyla 3 bin 901'i kadrolu 8 bin 813'ü sözleşmeli, kurumlar arası, açıktan ve milli sporcu kontenjanından da olmak üzere toplam 15 bin 655 öğretmenin ataması yapıldı... Böylece mega kent İstanbul'da öğretmen sayısı 69600 bini buldu. Yapılan hesaplara göre İstanbul'da acilen ihtiyaç duyulan öğretmen sayısı 24 bin 400 olarak hesaplandı. Bu ihtiyaç, sınıf mevcutları ortalaması 50-60 kişi baz alındığında ortaya çıkan rakamlar... Sınıf mevcutları 40-50 öğrenciye çekildiğinde ihtiyaç duyulan öğretmen sayısının ise 35 binden daha fazlası.
Ortaöğretim Genel Müdürü Emin Gürkan, yaptığı açıklamada genel liselerde sınıf mevcudunun 36'yı geçmeyeceğini açıkladı. Bu sayının geçmemesi için bazı kuralların oluşturulduğunu dile getirdi. Bilhassa büyük kentlerde sınıf mevcutlarının hızla düşürüleceğini söyledi. Umarım söylenenler uygulanır. Çünkü mega kent konumunda bulunan İstanbul'un eğitim kalitesi hızla düşmeye başladı. Son ÖSS ve SBS sınavlarında alınan sonuçlar Anadolu kentlerinin hayli gerisinde kaldı. Milli Eğitim Bakanlığı kaliteli ve çağdaş bir eğitim için öğretmen sorununu çözmek zorunda. Sözleşmeli ve vekil öğretmenlerle kaliteli eğitimin mümkün olmadığını geçtiğimiz yıllarda gördük.
Başarı sorgusu
Milli Eğitim Bakanlığı'nın, öğretmenleri her beş yılda bir branşlarıyla ilgili "başarı sorgusuna" çekme girişimi bazı eğiticileri sevindirirken bazılarını da üzdü. Yıllardan beri bu konunun kanayan yara olarak gündeme gelmesi ise sevindirici bir girişim.
Öğretmenlik mesleği hayat boyu yerinde sayan bir meslek değil. Çağın gelişmelerini izleyen, çağdaş dünya ile entegre olabilen bir meslek. Bizde ise durağan meslek konumuna itildi. Milli Eğitim Bakanlığı'nın ilköğretim ve ortaöğretimde yaptığı müfredat yenilemesine bazı öğretmenler ayak uyduramadı. Velilerin, çocuklarının okulda yeterli derecede eğitim alamaması konusundaki şikayetleri hızla artmaya başladı. Emekliliği gelen öğretmenler emekli olurken, hizmet süreleri bitmeyenler mevcut bilgileriyle öğretmenlik mesleğini devam ettiriyorlar. Batı toplumlarında öğretmen her üç yılda bir sınavdan geçiriliyor. İki yıl üst üste başarısız olan öğretmen belli bir süre hizmetiçi eğitime alınıyor. Bu süre içersinde belli bir maaş alabiliyor. Ülkemizde ilk defa Ankara, İzmir, Kocaeli, Hatay, Samsun ve Van'da uygulanacak bu sistemle umarım eğitim kalitesi biraz artar.
İyi bir veli olmanın yolu
Çocuğun eğitiminde en büyük rol aileye düşüyor. Yapılan araştırmalar, okullarda yapılan eğitim ve öğretim çalışmalarının aile tarafından desteklenmesinin önemini ortaya koyuyor. Uzmanlar, bu doğrultuda anne babalara iyi birer veli olmaları için bazı görevler düştüğünü söylüyor ve bu sorumlulukları şöyle sıralıyorlar:
* Çocuğunuzun okulu ve öğretmenleriyle sürekli iletişim ve işbirliği içinde olmak; derslerinde ve davranışlarında daha iyiye yöneltilebilmesi için öğretmenleri ile sıkı bir ilişkiye girmek, toplantılara mutlaka katılmak, onun gelişimi ile ilgili konularda takipçi olmak,
* Çocuğunuzun düşünmesine ve gelişmesine yardımcı olacak oyunlar oynamak,
* Çocuğunuzun yaptığı başarılı çalışmaları herkesin görebileceği yerlere yerleştirmek,
* Çocuğunuzla birlikte kitap okumak, kitapları çocuğunuzun seçmesine izin vererek bu etkinliği eğlenceli bir paylaşım haline getirmek,
* Çocuğunuzun aktivitelerini dengelemek. Yeterli fiziksel aktivitesinin olmasına, uykusunu almasına, arkadaşları ile oyun oynamasına, yalnız geçireceği bir vakit olmasına, sizin uygun gördüğünüz kadar televizyon seyretmesine olanak tanımak.
