Bundan tam 40 yıl önce, ağustos ayında sadece üç gün sürmesine rağmen, o günden bugüne düzenlenen festivallerin en fazla öykünebildiği, Woodstock Festivali'nin 40'ıncı yıldönümü adına, iki albümlük, 4 CD'lik 37 parçadan oluşan bir seçki, EMI Music tarafından yayınlandı. Üç gün üç gece yağmura ve çamura aldırmayan binlerce muhalif ve hippi gençti bu albümün kahramanları. Onlar, komünleriyle ya da bireysel olarak, henüz dumanı üstlerinde olan 68 ruhlarıyla, yine kendileri gibi başka türlü bir hayatın arayışı içindeydi. Sözlerini ve müziklerini icra eden onlarca müzisyenin melodileriyle, söylemlerindeki özgürlüğü bire bir fiiliyata döküyorlardı.

Yıldızlar geçidine hoşgeldiniz!
Tam da bu işin sahne kısmı ise şaka gibi işte! Festival boyunca sahne alan efsane isim sayısı o kadar çok ki. Woodstock seçkisi bu anlamıyla da hem arşiv anlamında hem de müzik kalitesi bakımından önemli bir çalışma olmuş. Albümde üç gün boyu sahne alan Joan Baez, The Who, Joe Cocker, Jimi Hendrix, Jefferson Airplane, Santana, Canned Heart, Crosby, Stills, Nash and Young, Richie Havens, Ten Years After gibi isimlerin şarkıları, dönemin ruhunu yansıtan birer hazine gibi adeta.
Yaz boyunca tüm dünya, müzik festivallerine doyuyor. Türkiye'de de son yıllarda yerli ve yabancı önemli isimlerin sahne aldığı festival sayısında ciddi artış var. Ancak sponsorlu, 'avam'a kapalı, müzikal- politik anlamda 'hijyen', 'uslu çocuklar'la dolu festivallerden niyeyse geçilmiyor.
Bunların dışında duran bir kaç alternatif örnek ise, organizasyon sorunlarıyla boğulup, gidiyor. Sahne alan isimlerin arasında ise 'özgür ruhlu şarkılar' seslendiren isimlerin sayısı bir elin parmaklarını geçmiyor. Bunu deneyenler ise olmayan toplumsal muhalefetin cılız ya da utangaç seslerini çıkarıyor.
Bu yüzden, vaktiyle özgürlük arayışı içindeki bir kuşağı anlamak, ya da onları en azından müzikleriyle yad etmek için bile, 1969 Woodstock konserlerinden oluşan seçkinin can kulağı ile dinlenilmesi gerekiyor.