İtalya Ligi'nde Chievo takımını bilmeyeniniz yoktur. 1992 yılında takımın 28 yıldır başkanı Luigi Campedelli, 64 yaşında kalp krizinden öldüğünde 'Bu kulübü şimdi kim yönetecek?' denmiş, gözler 23 yaşındaki oğlu Luca Campedelli'ye çevrilmişti.
Genç adam tereddüt bile etmeden görevi devraldı.
Dokuz yılda takımı iki lig birden yükselterek Serie A'ya çıkarttı.
Chievo o günden bu yana sadece bir kez küme düştü, ama mütevazı bir kasabanın takımı olarak hala Serie A'da. 17 yılda bu takımın çalıştığı teknik adam sayısı sadece 8.
Bu Ankaraspor'un son beş yılda çalıştığı teknik direktör sayısına eşit:
Aykut Kocaman (2 kez), Saffet Susic, Hikmet Karaman, Giray Bulak, Samet Aybaba, Rıza Çalımbay ve Jürgen Röber. İtalya'dan başka bir örnek daha. Inter'de büyük başarılara imza atan başkan Angelo Moratti'nin oğlu Massimo Moratti, 14 yıldır sahibi olduğu Inter'de 13 teknik adam değiştirdi. Babası ise 14 yılda 10 teknik adamla çalışmıştı.
Genç başkan Ahmet Gökçek'in ne kadar futbol aşığı olduğunu Ankaraspor'un yayın organı olan resmi dergisinin her sayfasında fotoğrafını gördüğümde anlamıştım!
SABAH HAMALLIK ÖĞLEN ANTRENÖRLÜK
Dünyanın hiçbir yerinde görülmeyecek bir kararla Ankaraspor ile Ankaragücü birleştirildi. Bu takımlardan Ankaraspor mürettebatla batırılan bir kruvazör gibi yok edildi.
Sonra da sırada Gökçek'in daha önce Ankaragücü'nden gönderdiği Hikmet Karaman vardı. 1970'lerin sonunda teknik direktör diploması için gittiği Almanya'da sabahın köründe kalkıp kar temizleyen, elin memleketinde mütevazı öğretmen babasına yük olmamak için asansör olmayan apartmanlara sırtında mobilya taşıyan Karaman'ın yaptıklarının ne önemi vardı? Türkiye'de hiçbir başarı yine cezasız kalmamıştı.Bugün Şenol Güneş, Türkiye'yi dünya üçüncüsü yaptığı ve Trabzonspor'u son dönemde şampiyonluğa en yaklaştıran adam olmasına rağmen bu ülkeden neredeyse bir dövülmediği kalmadan gönderildi.
Ne saçı, ne kıyafetinin tartışılmadığı kaldı.
Asya'da güneş gibi parlayınca, Hugo Broos gibi hiçbir kariyeri olmayan bir adamla ayları harcayan Trabzonspor akıllandı.
Bu ülkede Fenerbahçe ve Galatasaray'ı sayısız başarıya taşıyan Mustafa Denizli, 4 yıl bu ülkede iş bulamayıp, İran'a gitmedi mi?
Ama akıl tutulması yaşayan Türk futbolunda federasyon yabancı teknik adam için yanıp tutuşurken, zengin babaların oğulları arabalarıyla fakir çocukları ezerken...
Kalma Hikmet Hoca buralarda.
O arabalar ve çark bozulmadan.
Ekmek yok sana buralarda.
Parla başka bir ülkede güneş gibi.
Ve ülkede başarılar cezasız kalmadığı değil ödüllendirildiği zaman, eline oyuncu değişikliği tutuşturan başkanlar olmadığı zaman, dön bu ülkeye.
Bakarsın o zaman gerçekten babasının futbol mirasını alan genç bir başkan çıkar karşına. O zaman Almanya'da sırtındaki o yük, yüreğinde kalan o Alman soğuğu kalkar. O zaman başarın cezasız kalır. Bu yazı bu ülkede haksızlığa uğramış tüm Türk antrenörlere ithaf edilmiştir. En çok da Adana, İzmir, Kocaeli ve Rize'ye hem de bayram üzeri cebinde harçlığı olmadan, ailesinin yüzüne bakamayacak halde evine dönen Ankaragücü'nün yardımcı antrenörlerine.
