Yedeğin varsa tedbirlisin!
Peki tedbirliysen tedbirsizden daha iyi misin?
Yüksek müsaadenizle bir yandan bu sorunun cevabını ararken, bir yandan da yazımıza devam edelim.
Evet sevgili seyirciler, korkaklar-cesuryürekler, oyuncular-seyirciler, konuşanlar- susanlar, yönetenler-güdülenler gibisine onlarca ('onlarca' yazınca aklıma 'hunharca'nın gelmesi ne olacak? Sayın Dündar?) örneklemenin yanında insanlar bir kere daha ikiye ayrılıyor; 'yedekleyenler ve yedeklemeyenler'!
Ben bir 'yedeklemeyenim'.
Geçen gün Hıncalım sayesinde fark ettim. Kayseri'de bulunmam sebebiyle yazımı yetiştiremeyince, karşıma dikilip "Yazını yedekleyeceksin, onu bunu anlamam" buyurdu.
Yedeklemek mi?
Ama ben yazının taze taze fırından çıkmışını severim.
Ama ben ileriyi düşünmeden, tedbirsizce, günü gününde yaşamayı tercih edenlerdenim.
Hıncalım ise yazımı yedeklemem konusunda o kadar iddialıydı ki şöyle dedi; "Ölsen bile ertesi gün çıkacak yazın olacak!"
Ölsem bile mi?!!!
Ölsem dünya umurumda olmaz ama e tamam! Hıncalım'ı mı kıracağım, o yazı için de projelerim var. İnşallah yüce Rabbim yazıyı hazırlamadan canımı almaz da Hıncalım öbür tarafta yakama yapışıp, fırçayı basmaz!
Neyse, dönelim şu yedekleme işine ve yedekleyebilen insanlara.
Misal bir arkadaşım çok sağlam yedekçidir. Az sonra çiziktireceklerim şaka değildir!
Diyelim bir içkiyi seviyorsa evinde bir dolap dolusu o içkiden vardır. Şişe şişe...
Banyosunda bir çekmece dolusu diş macunu, bir çekmece dolusu pamuk, bir çekmece dolusu nemlendirici bulunur. Ne kullanıyorsa çekmece çekmece...
Bir arkadaşım da evde dört paketten aşağı sigara varsa uykuları kaçardı. Ne olur ne olmaz hesabı.
Kimisi iç çamaşırı yedekler, kimisi tişörtler, kimi yedekte sevgili tutar, kimi yedek gözlüksüz seyahate çıkmaz.
İlle de vardır birilerinin bi 'yedekleri' yani tedbirleri...
Belki güzeldir onların bildikleri, böylece asla boşluğa düşmezler, asla elleri bomboş kalmaz, asla son dakika krizleri yaşamazlar.
Bir de benim gibi tedbirsiz yedeksizler mevcuttur işte.
Ne yazı yedekleyebilirim, ne gece canım çeker diye en sevdiğim buzlu çaydan, ne yedek pilim vardır yanımda, ne yedek potansiyel erkek arkadaş tutarım bir kenarda.
Tek tabanca geldim, tek tabanca gideceğim her konuda çünkü yedekler, tedbirler heyecanı alır götürürler.
Yedekler, tedbirler hayatımızı gazı kaçmış kolaya çevirirler.
Risk mi? Çok risklidir.
Sonuç mu? Hiç belli değildir.
Her an başınıza bir kaza gelebilir. Her an yarı yolda kafayı toslayabilirsiniz.
Ama demem o ki; yedeklemek de bir yaşam biçimidir, bir ruh halidir.
Sizde ya vardır ya yoktur.
Ben 'tedbirli' yetiştirildiğim bu hayatta 'tedbirsiz' olmanın keyfini öğrettim kendime.
Bazen çok yorulunca, işler arasında sıkışıp kalınca, hiçbir şeye yetişemeyeceğimi zannedip çığlıklar atınca "Keşke yedekte bir Ayşe daha olsa" diye içimden geçirmiyor değilim ama yok ki benim bir yedeğim!
Eh o zaman benden sonrası tufan şekerim. "Benim yedeğim yoksa hiçbir şeyin yedeği olmasın bu hayatta" der, yazıyı bitiririm.