Bu özel bir yazı. Gündemden değil, kalpten. Bu bir arkadaşlık yazısı.
Çünkü bugün bizim doğum günümüz. Biz kimiz? Gülşen (Aybaba) ve ben.
Gülşen benim arkadaşım. Ama öyle sıradan değil, damardan. Mesela şöyle bir arkadaşım; gecenin ikisinde arabayla dolaşıp tek kelime etmeden müzik dinlediğim.
Arka arkaya çay içip saatlerce sohbet ettiğim. Karşılıklı sofraya oturup uzun uzun yemekler yediğim. İlişkilere ve hayata bakışımızda farklılıklar olsa da tartışıp asla kavga etmediğim.
Dinlediğim, dinlendiğim, çıkageldiğim, merak ettiğim, hastalandığımda ilk telefonu açtığım, hastalandığında paniklerden panik beğendiğim. Onunla evde pijamalarla oturup Kelime Oyunu oynamayı hiçbir plana değişmediğim.
Anlayan, dinleyen, insanın hayatına serinlik katan, 'bir de buradan bak' diyen, sevdi mi acayip seven, inancından bir santim sağa sola kaymayan bir arkadaşım.
Yani güzel bir arkadaşım. Yani özel çok özel bir arkadaşım. İyi ki doğdun arkadaşım, senin gibi insanlar hayatımda oldukça ben de diyorum ki "İyi ki doğdum." Yoksa tüm bu karmaşanın ne anlamı var değil mi? İyi ki doğduk arkadaşım.