Açlık grevlerini ve ölüm oruçlarını bir eylem biçimi olarak onaylamayabilirsiniz. Ancak kabul edelim ki, bir insanın ölüm orucuna gitmesi, canından vazgeçmesi kolay bir şey olmasa gerek. Şu an Türkiye'deki 58 cezaevinde yüzlerce tutuklu ve hükümlünün açlık grevi 37. güne ulaştı. Siz bu satırları okurken 39'a çıkmış olacak. Hızla tehlikeli sınıra yaklaşıyorlar.
Geçen günü Radikal'den Pınar Öğünç söyle yazmıştı: "Hayattaki en büyük ahlaki, felsefi meselelerden biri bu, bir insanın neden isteyerek, bir talep uğruna canından vazgeçebildiğini anlayabilmek. Bu çok zor bir insanlık mesaisi." Umarım bu insanlık mesaisinde başarıyla çıkarız. Umarım, Türkiye'nin tarihinde kara bir sayfa gibi duran ölüm oruçlarında ölümlere yenileri eklenmez..