Türkiye'nin en iyi haber sitesi
REFİK ERDURAN

Söğüş tarifleri

Zenginin malı züğürdün çenesini yorar ya, bizde en çok medyanın bilgisayarlarını yoruyor. Servetler üstüne haberler, yorumlar, listeler, söylentiler yayımlamaya pek meraklıyızdır.
Sağ-sol hikâyelerini bir kenara bırakıp günümüz düzeninin değer yargılarıyla düşünelim. Kaynağı yasal, vergisi ödenmiş olan büyük para "meşru" sayılıyor. Ama konunun bir de "yakışık almak, almamak" yanı var. Hekimlik, yargıçlık, askerlik gibi "para üstü" uğraşlarla geçinen kişilerin servet peşinde koşmaları hoş karşılanmıyor.
12 Eylül darbesinin beşibirliklerinden sağ kalan iki generalin acayip varlıkları açıklandı. Doğruysa, miras kalmış değilse, bildirildiği gibi darbe sonrasında edinilmişse, çirkin servetlerdir. Asayiş koruma iddiasıyla sanık yaşı büyütüp idam gerçekleştiren hazretlerin aslında neyi korumaya niyetlenmiş oldukları sorusunu gündeme getirir.
Daha da yadırgatıcı örnek bu sorunları etik açısından mıncıklama pozundaki medyanın kendi içinden çıktı. Bir büyük patron soruşturma komisyonuna verdiği ifadede yıllarca ahlak bekçiliği görevi üstlenmiş görünen sabık yazarı için "Beni söğüşledi, 300 bin, 500 bin dolar istedikçe verdim" suçlamasını yaptı.
O görevi bugün de sürdürme iddiasındaki meslektaşımız açıklamayı yalanlamadı. Söz konusu paraların söğüş olmadığını, patronunun gönlünden koptuğunu ileri sürdü.
Söğüş haşlanmış soğuk et ya da salatası yapılmamış hıyar gibi şeylerin adıdır. Argodaki anlamı ise dolandırıcı, açgözlü metres ve jigolo türünden toplum haşeratına kaptırılan paradır.
Gazeteciliğe gelince... Akla estikçe 300 bin, 500 bin dolar ödenmesini makul gösterebilecek bir uğraş değildir. Öyleyse ne karşılığında ihsan edilmiştir o paralar? Vergileri ödenmiş midir?
Alanın da, verenin de ülkeye etik borcudur söğüşün niçin ziftlenildiğini anlatmak.

***

Yoksulların sıkıntıda oldukları, o yüzden ahlak sınırlarını daha sık aşmak zorunda kaldıkları ve daha çok suç işledikleri düşünülür. Kaliforniya Berkeley Üniversitesi psikologlarının o inancı test etmek için yaptıkları pek çok araştırma ve deneyin sonuçları Ulusal Bilimler Akademisi raporunda açıklandı.
Örneğin caddelerde hangi sürücülerin geçitlerde yayalara yol vermemek, başka arabaları sıkıştırmak, hız sınırını aşmak gibi kabalık ve suçlara daha yatkın olduklarına bakmışlar. Lüks ve yeni otomobil sürücülerinin ucuz ve eski arabalardakilerden dört kat daha "ahlaksızca" davrandıkları görülmüş.
Bir laboratuar deneyinde öğrencilere bonbon kavanozu uzatılıp "İstediğin kadar al, gerisi yoksul çocuklara verilecek" denilmiş. Zengin ailelerden gelen gençler ötekilerden çok daha fazla şeker avuçlamış.
Aslında bunları belirlemek için testlere neden gerek görüldüğünü anlayamadım. Biliriz zaten: Büyük zenginlerden çoğu servetlerini başkalarından daha paragöz ve yırtıcı oldukları için edinmiş değiller midir?

Yasal Uyarı: Yayınlanan köşe yazısı/haberin tüm hakları Turkuvaz Medya Grubu’na aittir. Kaynak gösterilse veya habere aktif link verilse dahi köşe yazısı/haberin tamamı ya da bir bölümü kesinlikle kullanılamaz.
Ayrıntılar için lütfen tıklayın.
SON DAKİKA