Elektrikli araçların, Türkiye için önemli bir fırsat olduğunu düşünüyorum. Tüm 'cek-cak'lı konuşmalara rağmen hâlâ umudumu koruyorum. Türkiye, elektrikli araçta dünya otomotivinin merkezi olabilir. Ama iş işten geçiyor. Yine geç kalıyoruz. Bizim dışımızdaki hemen her ülke önlemini almış, işe koyulmuş bile.
Avrupa ülkelerinin çoğunda altyapı geliştirilmesine dönük destek planları uygulamaya konuyor. Fransa'da, Borloo planı kamuya açık alanlarda 75 bin şarj noktasının yerleştirilmesini ve ortak mülkiyet şeklinde oturan otomobil sahipleri için 'priz hakkı' tesisi öngörüyor.

Avrupa teşvik ediyor
İspanya'da, Başbakan Jose Luis Zapatero 15 önleme dayanan, iki yılda 590 milyon euroluk bir yatırım ve 2014'e kadar 250 bin elektrikli araçtan oluşan bir parkın oluşturulmasını öngören elektrikli araçlarla ilgili bir eylem planı sundu. Hükümet özellikle elektrikli araç alımında satış fiyatının yüzde 20'sine kadar ve tavanı 6 bin euro ile sınırlı bir destek primi verecek. Bunun dışında, İspanyol topraklarında bu tür araçların geliştirilmesi ve üretimi ile şarj altyapılarının kurulması için teşvik sağlayacak.
İrlanda'da, hükümet elektrikli araçların alımında 5 bin euroluk bir prim vereceğini açıkladı. Elektrik kurumu ESB ise ülkede 2011 sonuna kadar 3 bin 500 standart şarj istasyonu ile 30 hızlı şarj istasyonu kuracak.
Bazı ülkelerde, bazı özel girişimler de ileri aşamalara gelmiş bulunuyor: Better Place, İsrail ve Danimarka'da satışa sunulacak olan ilk elektrikli sedan modeli Renault Fluence Z.E.'nin çıkışına hazırlık olarak şarj noktaları ve batarya değişim istasyonları geliştiriyor.
Peki biz ne yapıyoruz? Bazı firmalar Türkiye'de şarj istasyonları kurmak için düğmeye bastı. Renault, Bursa'da elektrikli oto üretimi için hazırlanıyor. Ama asıl elektrikli araçların üretimi ve satışının alt yapısını oluşturacak olanlar, konuşmaya devam ediyor.