İlklerin gecesini yaşadılar sanki. Samatta ilk golünü attı, Kadıköy'deki ilk galibiyet geldi, akan oyundan gelen topla ilk defa tabela değişti. Fenerbahçe yeni kadrosu, yapısı, oyuncularıyla geçen hafta verdiği "geliyorum" mesajını pekiştiren bir maç yaşadı.
Oyunun iyi tarafı topun rakibe geçtiği andan sonraki konsantrasyon. Tüm takım topun arkasına hemen geçiyor ve baskısını sürdürüyor. Problem rakibin 11 kişi ile kapandığı üçüncü bölge oyununda yaşandı. Erol Bulut, Samatta hamlesi ile "ideal" ön tarafını ilk kez oluşturdu. Görünen; Valencia kenarları pek sevemedi, Thiam defansif görevlerini daha çok önemsedi, hücum kurgusu içinde herkesin birbirine attığı paslar, aslında ne yapacaklarını çok planlayamamaktan kaynaklandı.
Kazanırken yapılan öz eleştiriler ile gelişmenin önü çok daha rahat açılır. Karagümrük'ün Fenerbahçe'yi sıkıştırdığı anlarda alarm zili çalsa da, ışık "kırmızıya" dönmedi. Ama geçen sezonları hatırlayanlar, yine bir "sarsaklık" korkusunda, endişe ile seyrettiler. Samatta önce sol bek Caner'in, sonra sağ bek Gökhan Gönül'ün asistleriyle maçı bitirdi aslında. İleriye koşuların artık kesilmeye başlandığı dakikalarda gelen ikinci golle birlikte Fenerbahçe takımı daha cesaretli koşmaya başladı.
Seyircisiz maçların klasiği öne geç, kontrollü pas yap, hatayı bekle stratejisi büyük takım taraftarlarını memnun etmiyor elbette. Ancak "tabela konuşur" gerçeğinden hareketle, hedef takımların hiç biri gereksiz risk almıyor. Tribünde memnun etmek zorunda olduğunuz kimse yoksa, skoru tutarken risk almak gereksiz geliyor hocalara. Fenerbahçe de bu tuzağa düştü. Penaltıdan farkı bire indiren Karagümrük'ün maçın başı için hazırladığı tuzakla ikinci penaltı da geldi. Skor elindeyken ikinci bölge baskısından kontrayı yediler. Altay kurtarışıyla bu maçın değil, belki de sezonun mimarı olacak.