Beşiktaş, iki haftadır maç oynuyor ve bu iki haftada Beşiktaş, sekiz gol atıp altı gol yemiş. Bu çağdaş futbolda pek fazla kabul edilemez bir durumdur. Diğer bir deyimle bu tablo, pozisyon üreten önemli golcüleri olan ama takım savunmasını yapamayan ve kötü defans oyuncuları olan takım anlamına gelir.
Dün geceye bakıyoruz... Fernandes ve Almeida hatta Oğuzhan, harika goller attılar, harika golleri attırdılar. Almeida'nın attığı bir ikinci kafa golü var ki başmimarı ayağının üzeri ile muhteşem bir pas veren Fernandes. Oğuzhan da çok çabuk bir oyuncu . . . Ancak şunu mutlaka belirtmek lazım ki ne Oğuzhan ne de Fernandes, rakibi yeterince kovalıyor. Böyle olunca da bütün yük, savunmaya kalıyor. Antalyaspor'un gollerine bakın, çoğunda Uğur Boral ve İbrahim Toraman'ın hataları var. Tablo da böyle olunca, Beşiktaş'ın maçları çok gollü geçiyor. Ama bu durum, kimseyi sevindirmesin... Beşiktaş, yarın gol atamazsa art arda maçlar kaybedebilir.

Ya gol atamazsa
Asıl tuhaf olan şu: Sezon başındaki kaygımız Beşiktaş'ın çok koşan ve iyi mücadele eden bir takım olacağı şeklindeydi. Hatta daha ileri gidelim... Beşiktaş'ın kolay pozisyon vermeyen ama pek de pozisyon üretemeyen bir takım olacağını öngörmüştük. Ama ligin üçte biri geride kaldı. Beşiktaş koşuyor, iyi de mücadele ediyor, üstüne üstlük hem pozisyonlar hem de goller buluyor ama son haftalarda çok net gördük ki çok fazla ve çok basit goller yiyor.
Şurası çok açık ki Uğur'un defansif yönü çok zayıf. İbrahim Toraman da defansın göbeğinde zor oynar. Ayrıca Fernandes ile Oğuzhan'ın da takım savunmasına katkıda bulunmaları şart. Dünkü maçın son 10 dakikasına bakın, maç 4-3 iken Beşiktaş'ı Allah korudu. Maçın berabere bitmesi bile içten değildi.
Yunus Yıldırım, her zamanki gibi... İyi niyetli, her şeye kolay kolay düdük çalmıyor, kimseyi de abuk subuk kararları ile diken üzerinde oturtmuyor. Üstelik ciddi ve sakin. Kararlarını da diğer bazı konsomatris hakemler gibi her defasında oyunculara anlatmaya çalışmıyor.