Birinci tespit: Her iki takım arasında büyük farklar var. İkinci tespit: Oyunda Trabzonspor adına strateji yanlışlığı var.
Önce Fenerbahçe gibi bir takıma karşı kendi gücünüzü bilmek zorundasınız. Trabzonspor, oyuna yanlış bir başlangıç yaptı. Çünkü elindeki kadro, Ersun Yanal'ın oynatmak istediği sisteme uygun değil. Ersun Yanal, sezon başından beri rakibe kendi alanında baskı yapıp hatalarından kaynaklı ikinci topları alarak hücum girişimlerinde bulunmayı hedefleyen bir anlayışı takıma monte etmeyi düşünüyor. Oysa elinizdeki kadro, takım savunmasını öne çıkaran rakibe, önde basmayı değil kendi alanında bekleyen takım olmak zorunda.
Dünkü maçta yine yanlış bir başlangıç... Ardından duran topta her zaman olduğu gibi yerleşme hatasından kaynaklı penaltı golü ve 10 kişi kalış... O anda Trabzonspor adına maç zaten bitmişti. Akabinde Lens'in orta alandan sürüklediği atak, Onazi'nin rakibi durdurması gerekirken rakibe yanlış hamlesi sonucu oluşan pozisyon ve yenilen ikinci gol. 2-0'dan sonra saha içi dengeler, tamamen değişti. Zaten takım olarak oyun bazında önemli sorunları olan Trabzonspor için sorunlar daha da fazla ortaya çıktı.
Sezon başından beri bilinen Fenerbahçe adına bir gerçek var. Bu takımın en etkili silahı Lens. Onu bu kadar boş bıraktığınızda dünkü sonuç normal. Lens'in bulunduğu alanda Bero yokken Güray'ı düşünmek daha gerçekçi olurdu. Orta alanda Yusuf Yazıcı gibi teknik becerisi yüksek ve geçtiğimiz yıla göre devamlılığı olan oyuncu kenarda dururken Onazi ile oyuna başlamak son derece yanlış bir tercihti.
Sezon başından beri her zaman vurgulamaya çalıştığım en önemli gerçek, takım olarak ne yapacağınızı düşünmek ve ona göre strateji belirlemek şeklindeydi. Evinizdeki maçta Fenerbahçe gibi bir takıma karşı oyunu kendi sahanızda kabul etmek, orta alanda çok adam bulundurarak topun kendinizde kalmasını sağlayarak çabuk ve hızlı öne oynadığınız zaman şansınız var. Ve önde N'Doye'un her maçta olduğu gibi dünkü maçtaki görüntüsü ile niçin ilk 11'de oynadığını da anlamak gerçekten çok zor.
