Uluslarara sı alanda süratle yaşadığımız düşüşün birçok nedenini geçen haftaki köşemde belirttim. Bu nedenlerin en önemlilerinden bir tanesi de ligimizin Avrupa'nın üst düzey liglerine kıyasla çok geride olması.
Beşiktaş - Trabzonspor maçının ilk 45 dakikası günümüz futbolunun istediği ilkelerin bir tanesine dahi sahip değildi. Karşılıklı olarak ne bir oyun düzeni, ne olumlu top kullanma, ne de iyi yerleşimli bir takım savunması vardı. Ne yse ki ikinci devrede Batuhan çıktıktan sonra Beşiktaş'ın takım olarak sahada yarattığı hırs ve tempo, maçı seyredilebilir hale getirdi.
Samet Aybaba elindeki kısıtlı kadroyla takım olabilmek için en iyisini yapmaya çalışıyor. Aybaba, işi bilen ve de zeki bir teknik direktördür. Ama Trabzonspor karşısında sahaya sürdüğü ilk 11 ile beni çok şaşırttı. Yapısı tipik santrfor olan Almeida kenarda, santrforda futbol bilgisi sınırlı, kuvvetiyle oynayan ama kuvvetsiz olan Batuhan. Orta sahada daha arkadaşlarını yeterince tanımayan genç bir yetenek Oğuzhan ve top kullanma becerisi olmayan İbrahim Toraman. İddia ediyorum Beşiktaş bu takım tertibiyle ligde 10 maç oynasın, birini zor kazanır. Nitekim Batuhan- Olcay değişikliği ve Almeida'nın gerçek yerine dönmesi bütün kötü gidişatı değiştirdi ve saha içi dengelerin tümü Beşiktaş'a geçti.
Şenol Güneş, geniş bir kadroya sahip olmasına rağmen bir türlü iyi işleyen bir oyun düzeni oturtamıyor. Elinde 4 tane santrfor oynayabilecek oyuncu var. Avusturya Milli Takımı'nın pivot santrforu Janko yedekte, Henrique ve Vittek yok. En son tercih Halil oldu, o da son derece pasif. Üstelik Yasin, Halil ve Olcan arasında hiçbir diyalog yok. Bu durumda nasıl istenilen futbol sahaya yansıyacak?