Galatasaray dün gece olağanüstü temposu ve müthiş seyirci desteğiyle Manchester United'dan üç puanı bileğinin hakkıyla aldı. Diğer maçın neticesiyle de gruptan çıkma yolunda büyük bir avantaj elde etti. Galatasaray; hırslı, tempolu ve agresif bir ilk yarı sergiledi.
Manchester United'ın kadrosu eksikti ama yedekler arasında da çok iyi futbolcular vardı. İleride Rooney ve Van Persie'nin yedekleri olarak Hernandes ve Welbeck gibi tehlikeli forvetleri vardı.
Galatasaray'ın en büyük avantajı, rakibin bu takım tertibinin ideal kadroları gibi alışılmış üst düzey pas trafiğini sahaya yansıtmalarının mümkün olamayacağı idi. Bu ortamda Galatasaray için istediği ofans, ritm ve devamlılığı sağlamak çok önemliydi. İlk yarıdaki baskı ve dar alan presi, tehlike sinyalleri verse de net pozisyonlar getirmedi. United'ın seyrek atakları ise çok daha tehlikeli oldu.

Bu tempo sürer mi?
Devre bittiğinde "Galatasaray'ın bu müthiş temposu nasıl devam eder" diye kafamda soru işaretleri vardı. Ama ikinci yarıda son 10 dakikaya kadar süren müthiş tempo, ilk yarının da üstüne çıktı. Tabi bunda ikinci yarı başlarında gelen golün sağladığı moral motivasyonun da etkisi vardı.
Fatih Terim bu yarıda golden sonra tam zamanında bir Engin Baytar-Elmander değişikliği yaptı. Yalnız Ambarat - Emre Çolak değişikliği yanlıştı. Çünkü mükemmel bir tempo yakalayan ve hücum girişimlerinin odak noktası olan Amrabat fizik olarak düşüşe geçmemişti.
Son 10 dakika sıkıntılı geçti. Ama Galatasaray sonuçta çok önemli bir galibiyet elde etti. Fizik olarak Elmander hariç tüm futbolcular kapasitelerinin üstüne çıktılar. Melo bu sezonun en iyi futbolunu oynadı ama Amrabat'a ayrı parantez açmamak haksızlık olur.