OTYAMLAR başkentteki geleneksel sergilerini, geleneksel mekânlarında 3 Aralık'ta açtılar ama Ankaralı sanatseverlerin çoğunun bu açılıştan pek haberi olamadı. Bilinmeyen bir nedenle galeri, davetiyeleri sahiplerine iletememiş. Benim davetiyem hâlâ ortalarda yok, mesela..Gazeteler söz etmese, duyulmayacak..
Otyam sergileri her zaman yaşam sevincini ve sıcacık bir dostluğu birlikte getirir, Ankara'ya.. Filiz ve Fikret Otyam gün boyunca galeride ziyaretçilerini karşılar, sergiyi neredeyse birlikte gezer, soruları yanıtlar, gelmişten geçmişten doyumsuz sohbetler yaparlar. Böylesi güzel bir tabloya tanık oldum, dün.. Genç bir çift sergiyi gezdikten sonra tabloları ve yazılarıyla Türkiye'nin aydın yüzünü yansıttığı için Fikret Otyam'a teşekkür ederek saygılarını sundular.
TESK Sanat Galerisi bu cumartesi akşama kadar Fikret Otyam'ın tabloları ve Filiz Otyam'ın keçeleriyle yine rengarenk.. Anadolu'nun motifleri, renkleri, efsaneleri, o kocaman gözlü yörük kadınları, karlı dağları, köyleri, keçileri duvarlarda.. Öne çıkan farklı motif bu kez bulutlar.. İlk defa 2008'deki Ankara sergisinde sözünü etmişti. Şimdi adeta yörükler ve keçilerden sonra üçüncü imzası olmuş. Şekilden şekile giren bulutlar yapmış. Bir tabloda da değişik teknik kullanarak boyayı fırçayla değil, parmağıyla dağıtmış. Ortaya, Otyam tarzına hiç benzemeyen, renklerin müthiş bir ahenkle iç içe geçtiği bir klasik resim çıkmış.. Enfes! Bundan böyle bu tekniği de sık sık göreceğiz, galiba..
Sergiyi birlikte gezdik. Tabii, Sıtkı Usta'yı ve hep birlikte katıldığımız Kütahya'daki sempozyumu andık. "Yahu" dedi, "İnsan dostlarıyla vedalaşmak için kendisine böyle bir tören mi hazırlar!."
Sonra Süleyman Demirel'i anlattı. Açılıştaymış. Harika bir de dilekte bulunmuş: "Sen daha ne sergiler açacaksın.. Ben de hepsine geleceğim."
Bu arada, sözünü etmeden geçemeyeceğim bir konu var: TESK Sanat Galerisi, konumu nedeniyle, Ankara'nın işlek, dolayısıyla da etkili galerilerinden biri.. Çünkü yol üstü.. Hem bulvara hem de Tunus Caddesi'ne açılan iki kapısı var. Gelen geçen girebiliyor ve başarılı sergilere ev sahipliği yapıyor. Daha doğrusu, yapıyordu. Ama bu kez öyle değil. İçeride hareketli, sürekli değişen, renkten renge girerek gözü yoran, tablolara yansıyan garip bir ışık var. Ne oluyor, diye döndüm. Karşımda kolon üzerine monte edilmiş koca bir ekran ve TESK Genel Başkanı ekranda.. Öteki duvarda resmi asılı, oradan tanıdım. Sürekli değişen renkli fotoğraflarla başkanın faaliyetleri dönüyor. Reklam panosu gibi.. Sergi sırasında bile kapatılması yasakmış..
Ee pes!. Bu mekânın adı bildik bileli, "Sanat Galerisi"ydi de..
