Galatasaray dün gece Avrupa kulvarındaki bugüne kadar en rahat deplasmanını oynadı. Mutlaka daha önce çok farklı galibiyetler oldu. Örneğin 4-1 Sion deplasmanı gibi... Ama Dinamo Bükreş'in sahaya ne yapmak için çıktığını anlamak mümkün değildi.
Galatasaray ilk dakikadan itibaren oyunu istediği gibi kontrolü altına aldı. Rakip, takım halinde kendi alanında bekliyor, hiç pres yapmıyor, kazandığı toplarda mesafe kat edemiyordu.
Bu yüzden Galatasaray hafta arası bir idman maçı yapıyormuş gibi hem pas yaptı hem de 2 gol üst üste buldu. İkinci yarıda fark 3'e çıktı. Galatasaray tempoyu doğal olarak iyice düşürdü. Ve hiç zorlanmadan güle oynaya 90 dakikayı bitirdi ve bir üst tura çıkmayı garantiledi.
Dünkü maçta tek aklımda kalan şey Mehmet Topal'ın attığı Hagi benzeri muhteşem goldü.
2-0 kazanılan Sivas maçından sonra Rijkaard yine 2 ön liberoya dirençli Barış'ı ilave edince, rakip ne kadar kötü olursa olsun takım savunmasının çok daha rahatlayacağına dair bir örnek daha izledik.

POZİSYON VERMEZ!
Rijkaard'ı eleştireceğim tek nokta; Baros'un uzun süreli eksikliğinden sonra her an sakatlanma tehlikesi olan Nonda'yı maçların gidişatına göre daha ekonomik kullanması yönünde.
Rijkaard'ın bir sistem oturtmak ve bunu uygulama isteğine saygı duyuyorum ama sistemler eldeki malzemeye endekslidir.
Orta sahaya bir Barış ilavesi, sezon başından beri devam eden ciddi arızaları azalttı.
Galatasaray'ın defans bloğu Mili Takım'ın defansı, kalecisi iyi, öndeki 4'lü de şunlardan olsa: Mustafa Sarp, Mehmet Topal, Barış, Ayhan... İleriye ikili de kimi isterseniz koyun, Galatasaray bu kadroyla hiçbir rakibe pozisyon zenginliği vermez...