Bu haftaki köşe yazımda derbinin teknik analizini yapacağım. İlk olarak Fenerbahçe cephesine bakalım.
Fenerbahçe'nin kadro yapısı itibarıyla hücum organizasyonu yeterli değil.
Kolay gözüken maçlarda motive olamadıkları zaman saha içi sıkıntısı üst düzeyde gündeme geliyor. Bu yüzden kolay maçlarda çok fazla puan kaybettiler. Derbilerde ise takım olarak iyi motive olduklarında hırslı, ikili mücadelelerde etkili, yardımlaşmalı bir anlayışla saha içi rahatsızlığını mümkün olduğunca azaltıp, iyi sonuçlar alabiliyorlar.
Fenerbahçe büyük seyirci desteğiyle derbiye çok erken Alex'in güzel golüyle galip başladı.
Beşiktaş'ın yanlış takım tertibi yüzünden pas alışverişlerini ve ofansif gücünün sınırlı olması, ilk yarıda çok koşan Fenerbahçe'nin oyunun kontrolünü eline almasına olanak sağladı.
İkili mücadelelerdeki istek, kurgusu işlemeyen rakibi iyice bozunca Fenerbahçe'ye ofansif rahatlık geldi. İki tane de çok net pozisyon kaçtı.
CESARET EDEMEDİ!
İkinci devre de benzer görüntüde başladı ancak bir süre sonra Fenerbahçe durdu. Güiza oyundan düştü, Alex ve Emre yoruldu. Özer de verimli değildi.
Bundan sonra Beşiktaş Fenerbahçe'nin üstüne gelmeye başladı. Top rakipteyken Mehmet Topuz, Selçuk ve defans bloğu bu atakları karşılamaya çalıştı.
Daum Özer-Vederson değişikliğine gitti ama dokunulmazlardan çıkarmayı yine cesaret edemedi.
Eğer penaltı gol olsaydı, maç Fenerbahçe için yenilgiye bile gidebilirdi. Semih-Güiza değişikliğini Daum 85. dakikada yapabildi. Bu değişiklikten sonra uzatmalarla birlikte kalan 10 dakikalık sürede Beşiktaş'ın tehlikeli atak girişimleri sona erdi. Çünkü Semih topa sahip olup, kendisine arka arkaya fauller yaptırarak, takımını rahatlatıp oyunun kontrol altına alınmasını sağladı.
Daum, Güiza ve Alex'i bazı maçların son 15 dakikalarda oyundan çıkarabilseydi Fenerbahçe'nin bugün hem liderliği garanti olurdu hem de Lille'i elerdi.
Ayrıca zorluk derecesi yüksek maçlarda çok önemli performans gösteren Selçuk'tan da önemli katkılar alınması, aslında Cristian'ın beklenmeyen sakatlığından kaynaklandı.
Mustafa Denizli'nin sahaya sürdüğü takım tertibi çok yanlıştı. Bu tip maçlarda orta sahada ne kadar iyi pres yaparsanız yapın, kazandığınız topları kullanamazsanız hiçbir şey ifade etmez. İbrahim Toraman-Fink- Ernst üçlüsüyle organize olmak mümkün değil. İkinci yanlış da İsmail'in sol önde oynamasıydı. İSMAİL
TERCİHİ HATA
Orta sahanın solunda oynamak İsmail'in yapısına uygun değil. Sırtı dönük top alamıyor, ayrıca gerideki arkadaşına koşmasına rağmen yardımcı olamıyor.
Bu sezon Fenerbahçe'nin sağ kanadı ilk defa bu kadar çok ofansif iş yaptı. Ayrıca İsmail içe kat etmeyip, yardımlaşmadığı için kulvarı tıkayıp İbrahim Üzülmez'in alışılmış driplingli ofansif girişimlerine set çekiyor. Bu rahatsızlık daha önce bu ikilinin denendiği maçta da şekillenmişti.
İkinci devre Uğur'un oyuna girmesi, yine üç ön liberolu şablonu değiştirmedi. Ama Uğur'un oyun zekası ve ofansif yönünün İbrahim Toraman ile mukayese edilmeyecek kadar farklı oluşu, bu yarıda Beşiktaş'ı hareketlendirdi.
Tello'dan da hiçbir katkı gelmedi. Fizik olarak iyice düşmüş olduğundan duran topları dahi olumsuz kullandı. Denizli'nin Holosko'yu en geç devre ortasında sahaya sürmesi gerekirdi.
Hakem Hüseyin Göçek ne yazık ki çok başarısız bir yönetim sergiledi. Günümüz futbolunda hakemlik çok zor bir iş. Bizde ise zorun da zoru.
Ülkemizdeki başka benzeri olmayan yönetici, medya ve taraftar baskısı karşısında hakemlerin sahaya rahat çıkıp, sağlıklı maç yönetme şansları çok düşük.
BİLİCA YAKIŞMIYOR
Son bir paragraf da Bilica için... Sivas'tan İstanbul'a gelince kimlik değiştirdi. Sezon başından beri birçok maçta yaptığı centilmenlik dışı hareketlerle gündeme geliyor.
Derbideki penaltı kararından sonra penaltı noktasını kazıyarak çukur açması son derece olumsuz bir tabloydu. Bu tip futbolcular büyük kulüplere yakışmıyor.
