Mustafa Noyan: Gelenek sürdü

Haftanın kapanış maçı dense de haftanın ilk iş gününde maç oynatmanın mantığını bir türlü bulamıyorum.
İstanbul gibi trafiğin azap olduğu bir kentte insanlar işinden çıkacak maça gidecek gece yarısı evde olacak ve sabahın köründe yine ayağa kalkacak.
Neyse bunları Futbol Federasyonu'nun ve yayıncı kuruluşun anlayışına bırakıyorum.
İnönü Stadı'nın muhteşem atmosferinde ve ateşli Beşiktaş taraftarının önünde oynamak kolay iş değil.
Beşiktaş taraftarının maç öncesi Şifo'ya olan ilgisi ve sevgi gösterisi görülmeye değerdi. Kısa süre içinde oyunda dengeyi kurup zaman zaman da rakip kalede etkili oldu.
Karşılaşmanın ilk yarısı adeta denk kuvvetlerin mücadelesi şeklinde geçti.
Pozisyon zenginliği kısır olsa da mücadele açısından dişe diş bir oyun oldu.
Beşiktaş ligin zirvesinden kopmama amacıyla maça asılmaya çalıştı, ancak Medical Park Antalyaspor ilk yarıda iyi pas yaparak Beşiktaş'a fazla hücum şansı vermedi ve topa hakim olan taraftı.
İkinci yarının başlamasıyla birlikte Beşiktaş kendi sahasında oynamanın avantajını değerlendirmek ve bir an önce golü bulmak amacıyla yüklenmeye başladı.
Antalyaspor ise ilk yarının aksine çok top kaybı ve pas hatası yaptı.
Bunun sonucunda da defansının göbeğinde verdiği boşluktan golü yedi.
Antalyaspor'da iyi olan yön futbol adına iştahlı olmasıydı. Onun dışında çok top kaybı yine her zamanki sıkıntısı olarak göze battı.
Güçlü bir rakip karşısında kaybedilen bir maç olsa da ortaya konan direnç umut veren tek olumlu yön oldu.
Oysa sezonun ilk yarısında izlediğimiz Antalyaspor bu Beşiktaş'ı çok rahat geçerdi.
Bu yenilgiyle Antalyaspor'un ilk beşe girme hayalleri de bir anlamda geride kalmış oldu. Beşiktaş'a karşı on yıldır kazanamama geleneği ise devam etti.