Işık YARGIN: Ruz-ı Hızır günü

90'lı yıllardı "yüzde 100 düşünce gücü" üzerine bir felsefe salınmıştı tüm dünyaya. Her şey düşüncede başlar. "Düşünüyorum. Öyleyse varım" felsefesinden süzülmüş torunlar olarak düşüncenin gücüne yanlamış, kaderimizin ağlarına model vermek hevesiyle düşüncenin gücüne(!) sarılmıştık. Geldik 2000'li yıllara o da ne? Hollywood, gezegenimizdeki hâkimiyetini yetersiz bulmuş olmalı ki Secret kitabı ve filmi ile etkisini arttırma çabasında. Tahmin ettiğiniz gibi zorlanmadan gündemin başrolü kapılmış. Zira devir magazin devri! Hollywood yıldızları, dünya futbol devleri falan bu konuda konuşmaya başlayanda bizimkiler devreye girende "ooo lalla hayat ne kolay"mış. Televizyon programları ya zayıflatıyor ya yaşamımızda ne istiyorsak onlara ulaştırıyor. Hangi ara oldu pek anlamadan bir de baktım ki Kuantum Teorisi sularında yüzmeye başlamışız. Hayat zor (değilmiş)pazartesi tarçın çubuğu yak. Salı kırmızı keseye karanfil, kapı koluna tak. Çarşamba evin orta yerine mavi yeşil akik ceviz kat. Perşembe yenibahar kaynat. Cuma fesleğen sula (emin değilim) Cumartesi biberiye tütsüle. Pazar yeşil keseye paradır, gül yaprağıdır, tarçın çubuğudur doldur. Üstüne bağıra bağıra Hayat Bayram Olsa şarkısını söyle. Mercan yokuşunda her günün taşını bul evinin odalarına dağıt. Bunun neresi kuantum bilmiyorum ama bir pompa bir pompa yazılan kitaplar gırla, anlatanların ağzı kulakta. Dün 5 Mayıs'tı özelliği bir Hıdırellez dileklerinin kağıtlara yazılması, gül ağaçları peylenmesi ve sabahın ilk ışıklarını kaçırmamak için saatlerin kurulmasıyla geçti. Bugün, deniz kıyıları, akarsu boyları dileklerini suya salan insanlarla dolacak. Kimisinin elinde dua kitapları, kimisinde yiyecek torbaları, kimisinde namazlık olacak. Kimi gün ışımadan önce çakıl taşları ile dileklerini resmedecek, kimi parmak uçları ile kuma şekiller verecek. Çoğu Hıdırellez dileklerinden gerçekleşenleri etrafındakilerle paylaşacak. Secretlar, mıkrıtlar yok zamandan taa Mezopotamya'dan ya da İslamiyet öncesi Orta Asya Türklerinden buyana kutlanan Hıdırellez ve dilekleri hepsini tek geçer. Çocukluğumun çömleklere atılan manilerini şimdilere taşıyamadım ama her yıl yeni öğrendiklerimle farklılaşan Hıdırellez törenlerini yeni zamanlarıma taşıdım. Hatırlayabildiğim en eski anılarımın içinde Hıdırellez kutlamaları önemli yer tutar. Bencillikten uzak komşuların birbiri için tuttukları dilekler, kısmet açmalar, iyiliğe, güzelliğe adanmış öğütler, Ermeni, Yahudi, Kürt komşularla aynı ateşin başında buluşmalar. Bu gecelerin, sabahların her şeyden önce, duygusal ve manevi gelişimimde önemli olduğu kesin. Manilerin yazıldığı, dileklerin çizildiği anlarda iyilik meleği olduğunu düşündüren büyüklere hayranlığımla birlikte, belirli bir düzeni sağlama tutumları ve iyi görünüşlerine çok imrenirdim. O zamandan edindiğim bu tecrübe; bu özelliklerin önemli ve ulaşılmaz şeyler olduğuna inancımın temeli oldular. Olmasını istediğimiz şeyleri yaşamımıza çekmek uğruna çaba göstermek tarihin ilk zamanlarından buyana insanlık için önemli olmuş. Her bir faaliyet adımı kendine güveni, aklın kesin bir inanç ve güvenle insanoğlunun potansiyelini harekete geçirmesine hizmet ettiğini düşündürüyor. Ruz-ı Hızır gününün ardından "Baharın ve yazın bereketi üzerimize olsun" diyorum.İyi haftalar...