A.Bülent KINIK: Öğret öğretmenim...

Siyah önlük, beyaz yakalık evrelerinden geçip 2013 Türkiye'sinde serbest formalar içindeki öğrenciler, bazıları kara, bazıları akıllı tahtalı, bilgisayarlı, barkovizyonlu sınıfları doldurdular, koridorlar, bahçeler cıvıl cıvıl, canlı, renkli...
Başlar dik, alınlar açık, gözler pırıl pırıl; öğrenme arzusu ile yanıyor.
Sabahın ilk saatlerinden akşamın karanlığına öğrenciler bir öğrenme savaşı içinde… 'Öğret bana öğretmenim!..' dercesine bakıyorlar öğretmenlerinin dudaklarından dökülecek geleceklerine…
Öğret öğretmenim, insanı öğret bana… Öğret öğretmenim, insanımızı öğret… Tarihimi öğret bana; ama pek hamasi olmasın, gerçeklerden ırak olmasın.
Türkiyemi öğret bana… Anadolu'da güç bela okula giden,bu uğurda ölümle yarışan öğrencileri öğret… Büyük kentlerdeki hengameyi, trafik karmaşasını, kültürel yozlaşmayı öğret bana… Vergi kaçırmayan işadamını, devleti dolandırmayan yatırımcıları, demirden, çimentodan çalmayan müteahhidi, rüşvet almayan memuru, rüşvet vermeyen halkımı öğret… Öğret bana öğretmenim, çevreye ihanet etmemeyi, doğayı korumayı öğret bana… Altın çıkarmak uğruna toprağa dökülen siyanür denen zehirli maddenin geleceğimizi nasıl kararttığını öğret… Karayollarından öte, Atatürkümün on yılda ağlar oluşturduğu demir yollarını öğret, bütün dövizimizi yutan petrol canavarını hunharca içen özel araçlara karşı tramvayı, otobüsü, metrobüsü, metroyu, uçağı, toplu taşıma araçlarını öğret… Doğal güzelliklerimizi, ormanlarımızı, şelalerimizi, dağlarımızı öğret bana… Tarihsel zenginliğimizi, antik kentleri, müzeleri, ülkemdeki şapelleri, kiliseleri, camileri, tiyatroları, agoraları öğret… Yalanı, riyakarlığı, üçkağıtçılığı öğret ki dürüst olayım… Sömürüyü anlat ki sömürmeyeyim, sömürülmeyeyim. Sevgisizliğin karanlık dünyasını öğret ki sevginin nuruyla aydınlanayım.
Türkiyemi öğret, çalışayım onun için.. Çalışayım ki vatanı için çok çalışmanın vatanseverliğin ölçüsü olduğunun bilincine erişeyim. Sözde vatansever değil, özde vatansever olayım.
Dilimi öğret bana, Türkçemin güzelliğini, şiirimi, türkümü, halk oyunlarımı… Yabancı dilleri de öğret bana, bir değil iki, iki değil üç insan olayım… Atatürkümü öğret öğretmenim..
Her 10 kasımlarda değil her gün onunla başlayayım güne. 'Günaydın!' diyeyim gözlerindeki ışığa, sonra öğretmenime ve arkadaşlarıma… Öğret öğretmenim önce kendimi, sonra insanları, doğayı, tüm canlıları, cansızları sevmeyi… Bilimde, sanatta, sporda yükselmeyi; uygar uluslarla yarışmayı… İnsan olmayı öğret bana…
Öğret öğretmenim… Öğret bana…