Azra yardım bekliyor

Antalya'da yaşayan, Mehmet-Derya Cunduz çifti, milyonda bir görülen ve tedavisi bulunmayan Tay-Sachs (Enzim eksikliği) hastalığı teşhisi koyulan 22 aylık kızları Azra Cunduz'un ölümünü bekliyor. Aile, kızlarının son dönemini rahat bir ortamda geçirmesi için destek bekliyor. Minik Azra, midesinden beslenebiliyor. Bir yaşına kadar "Anne, baba" diyebilen, oturabilen, konuşabilen Azra artık ne konuşabiliyor ne oturabiliyor ne de yürüyebiliyor.
TEDAVİSİ YOK
On yıllık çocuk hasretlerinin ardından Azra'nın dünyaya geldiğini anlatan anne Derya Cunduz, kızının hastalığının 1 yaşından sonra ortaya çıkmaya başladığını belirtti. Kızına, enzim eksikliği teşhisi konulduktan sonra işini bırakmak zorunda kaldığını ve tüm zamanını kızına ayırmaya başladığını söyleyen anne Cunduz, "Kızımın bütün hareketleri bir anda yok oldu. Tedavisi olmayan bir hastalık. Bu hastalığa yakalanan çocukların ortalama 4 yaşına kadar yaşadığı söyleniyor. Bunu bilmek canımızı çok acıtıyor. Bir anne için evladının ölme ihtimali bilemesi acı bir şey. Azra gözümün önünde günden güne eriyor" dedi.
'AZRA ÖLECEK, AĞLAMASIN'

Azra'nın aspire makinesi ve oksijen tüpünü kendi imkanları ile aldıklarını belirten anne Cunduz, sözlerini şöyle sürdürdü: "Uyarı veren kalp ölçer makinesini ve mama makinesini alamadık. Enjektörle iki saat arayla besliyorum. Ben uyumamaya razıyım da en azından kızım ağlamasın. O ölecek. Azra ağlamasın. Hayattayken biraz rahat etsin istiyorum. Havalı yatakta yatsın, sırtı yara olmasın, o mutlu olsun istiyorum. Kimseden bir şey isteyemedik. Biz bugüne kadar herkese ulaşmaya çalıştık. Kimse geri dönmedi. Antalya'da tek olan bir hastalık. Kimse halimizi sormadı. Biz çok tükendik. Gerekirse böbreğimi bile satıp kızıma bakmaya razıyım." Çocuğu Azra ile sadece gözle iletişim kurabildiklerini anlatan baba Mehmet Cunduz, "Kızımı şanslı olarak görüyorum. Onunla çok mutluyuz. İsyan etmiyoruz. Konuşamasa da hareket edemese de onu gözleriyle anlıyoruz. Bu hastalığın çaresiz olduğunu kabullendik. Acımızı içimize attık. Sağlık Bakanlığı'na, Cumhurbaşkanlığı'na, Antalyalı milletvekillerine, belediyelere durumumuzu anlatan mail gönderdik. Bize maddi manevi destek vermelerini istedik. Sonuç alamadık. Devletin şefkatli elini görmek istiyoruz. Maddi manevi olarak bittik. Kızımızın günleri sayılı. Son dönemlerinde hastalığı daha da ilerleyecek. Gözlerini kaybedecek, işitmeyecek, bu son dönemlerinde onu rahat yaşatmak istiyoruz.

'O ÇOK MASUM'
Evlerinin kira olduğunu ve ellerinde ne varsa Azra için harcadıklarını kaydeden Derya Cunduz, şunları söyledi: "Şu an Azra'ya yetemiyoruz. Makinelerini alamıyoruz. Tıkanmış ve tükenmiş durumdayız. Azra'nın bu dünyada olduğu sürece gözyaşı akıtmaması için elimizden geleni yapmaya çalışıyoruz. Vicdan azabı çekiyoruz. Azra'yı kaybettikten sonra 'Keşke bunu da yapsaydık' demek istemiyorum. Azra nöbet geçirdiği zaman taksiye binip hastaneye gidemiyorum. Bazen bez alacak parayı bile bulamıyorum. Ben hiç uyumuyorum. Kızım ağlayacak, üzülecek diye. Onu aniden kaybedeceğim diye. Sürekli onun başındayım. İki saatlik uykuyla duruyorum. Kızımı ağlatmak istemiyorum o çok masum."