Uğur UĞURAL: Hangi anne babayız?

Sağlığı değerli, fit, atletik yaşam dostları. Merhaba cennet Antalyamızın yüreği güzel, ruhu güzel, kalbi güzel, sağlığı değerli SABAH Akdeniz okurları. Geçen hafta geleceğimizin teminatı çocuklarımız ve yetişen genç nesil hangi şartlar altında okumaya çalışıyor hep birlikte şahit olduk. Türkiyemizin dörtbir yanından gelen mail ve sosyal medya mesajlarının sayısı 500'ü buldu. Yazımızın böylesine yankı yapması, ülkemizde bilinç ve farkındalık adına ciddi bir göstergedir. Şükürler olsun ki ebeveynlerimiz gerçekleri görmezden gelemiyor. Farkındalık ve eğitime evet diyor. Bilge insan; egosunu dolabına kilitleyebilen, öğrenmeye açık ve kendine dürüst kişidir. Tüm kıymetli okurlarımıza ve değerli anne babalara sesleniyoruz. Topu başka yere atmadığınız için çok sevindik. Zaten aile sağlığı ve çocuk psikolojisi üzerine yazmaya can atıyordum. Allah sevdiği kulunu görürmüş. Samimi ve bir o kadar sıcak mailleriniz ilaç gibi geldi. Tabi ki 5 parmağın 5'i bir olmuyor. Sizlerden yığınla mesaj gelmeseydi, 'uyuyan ortak' haklı çıkacaktı. Etkin anne-baba olmak budur işte. Siz yeterki farkındalık dileyin. Haydi buyrun o zaman. Arkanıza yaslanın. En başından başlayalım. Koridorda heyecanlı bir bekleyiş. Eşinizin yanında ameliyathanedesiniz. Çocuğunuz dünyaya geldi. Onu kucağınıza aldınız. Size baktı ve gülümsedi. (Çoğu burada ne işim var benim diye ağlıyor) O an ne hissettiniz? O güne dair en yoğun duygunuzu bugün tanımlayın desem, ne söylerdiniz? Delirdin mi be adam ne söyleyeceğim demeyin! Burada bilimsel bir deney yapıyoruz. Aileye katılan bir bebek o ailenin önceliklerini A-Z'ye değiştirir. Eşlerin sevgisi minik, tek bir kalpde birleşir ve orada yoğunlaşır. Bu saatten sonra hayat ile mücadeleyi farklı vermeye başlarsınız? Büyük ihtimal halen de öyle devam ediyor. Hiç dikkatinizi çekti mi bilmem. Mutsuz iş hayatı, gelecek kaygıları, ön yargılar, evlilikte biten aşk, yitirilen saygı ve genel stres mutsuz aile bireylerini gün geçtikçe çoğaltıyor. Maddi kaygısı olmayan insanların farklı heyecan arayışlarını yazmıyorum bile. Ait olduğumuz yere adapte olamıyoruz bir türlü. Eşittir; ilişkilerde anevrizma. Aile bireyleriyle iletişim şişiyor. Şimdi diyeceksiniz ki; yahu arkadaş, çocuk yetiştirmekle tüm bunların ne alakası var? Doğru ya. Yetişkin konusu bunlar. O halde şöyle izah edeyim. İyi ya da kötü ne yaşamış olursanız olun bir çocuğun yoğun algı kapasitesi geçmiş ve şimdiki zaman olgusunu içine katarak ebeveyn psikolojini model alır. Bu 2+2=4 kadar bilimsel bir gerçek. Sosyal rolleriniz, siz farkında olmasanız da nesilden nesile aktarılıyor. Aile içi mutlulukta en önemli şey, anne babanın kendi arasında ve tek çatı altında bir biri ile uyumlu bir ilişki içinde olmasıdır. Eşler uyumlu bir ilişki yaşadığı zaman, aile içindeki çocukların ruh sağlığı ve özgüvenleri de güçlü olur. Onların gelişimi açısından, anne baba ilgisini tam almış bir birey olurlar. Çocuk yetiştirmek bir sanattır. Bizler sadece çocuk değil, torunlarımızın anne ve babalarını da yetiştiriyoruz. Bunu unutmayalım.
HAFTANIN BİLİNÇ NOTU
Henüz yeni çocukları olan arkadaşlarımı ziyarete gitmiştim. Sağlıksız yaşadıklarını biliyorum ya; en güzel hediyenin kitap olacağını düşündüm. Konuyu tahmin edersiniz. Bebeklerde sağlıklı beslenme modelleri biraz da psikofarmakoloji. Zaten benden başka bir şey beklenemezdi. Ev hınca hınç kalabalık. Zar zor barikatı aşıp hediyemi verdim. Karşılığında güzel bir tepki bekliyorum tabi ki. Diyalog aynen şu: - Uğur yaa, hiç vaktim yok biliyor musun, sen bana okur anlatırsın olur mu? Oldu, hay hay. Ne demek lafı mı olur. Ben dobrayımdır biraz cevabım saniyesinde geldi: - Aşk romanı olsa, bir solukta okursun ama değil mi?.. Hangi anne babayız? Nereye gidiyoruz?