Seyhan GEDİK: Her ay olsa?

Sevgililer Günü dediğimiz 14 Şubat, yılda tek bir gün değil de ayda bir olsaydı, Çok zor ya da çok sıkıcı olur da anlamını mı kaybederdi acaba?
İlişkiler için renk mi olurdu yoksa kabus mu?
Şöyle bir kafa yorsak ya...
Sevgililer Günü'nün ticari bir alışveriş günü haline getirildiğini bir an için unutalım. İnsanların gönüllerinde sakladıkları, gözlerini kapadıklarında göz kapaklarının içinde gördükleri; sevdicekleri için sürprizler, atraksiyonlar, şirinlikler planladıkları; günler öncesinden kurdukları bir heyecan günü olduğunu düşünelim.
Amaç, sevdiğimiz kişiyi heyecanlandırmak, gülümsetmek, alabildiğine mutlu etmek olsun. Öyle ki günlük sıkıntılardan, zamlardan, kavga edilen patrondan, finalden kötü not veren hocadan, ofiste iş kitleyip duran şeften, hiç tutmayan sayısaldan, hiç durmadan söylenen aile büyüklerinden ya da dedikoducu alt komşu Sabahat Teyze'den bir an hem de uzunca bir an boyunca kurtaracak kadar gülümsetecek bir şirinlik adına...
Yılda bir yerine yılda on ikiye çıkarsak Sevgililer Günü'nü de baksak bakalım sonuçları ne oluyor? Unutmayın ama ticari bir Sevgililer Günü değil bu. İlla pahalı hediyeler, lüks bir yerlerde açılan şaraplar filan değil; en saf haliyle belki de hiçbir ekstra harcama yapılmayan bir gün kurgulamak...
O yüzden "Ben bir tanesiyle zor baş ediyorum oniki tane ile ne işim olur?" demeyin.
Burada amaç tamamen farklı.
Eğer Sevgililer Günü hazırlığının ve özeninin sevgilimizde yapacağı etkiden eminsek neden bunu tek bir güne sıkıştıralım ki. Üstelik de herkesin malumu, 14 Şubat'ta ne kadar vıcık vıcık oluyor bu tip organizasyonlar. Sokağın başındaki her zamanki çiçekçi teyzenin çiçek fiyatlarını katlamasından ve her zamanki pazarlık imkanının ortadan kalkmasından tutun da, hep gittiğini restoranda yer bulamamaya kadar.
Biz yine de bu günü sadece sevdiklerimiz için kutlayalım Aşkla kalın.