Metropolün saklı cenneti

Şehrin kalbi İstanbul Boğazı tüm güzelliğinin yanı sıra büyük bir gizemi de barındırıyor. Tepelerinde omuzlarına binen yük gibi duran plazaların, sahilinde sıralanan onlarca mekanının ötesinde hiç el değmemiş, doğasını korumuş, sakin insanların kendi dünyalarında yaşadıkları birkaç köy bu gizemi yaratan. Otomobille Boğaz trafiğinde ilerlerken birkaç virajı döndükten sonra kendinizi bu dünyanın içinde buluveriyorsunuz.

İstanbul denince akla gelen ilk kelimeler; kalabalık, trafik ve kaos oluyor… Oysa bu kadar güzel bir coğrafyanın ortasına kurulan İstanbul'un hala bakir kalabilen, denizine baktığınızda suyun dibini görebildiğiniz, trafik karmaşasının olmadığı ve çıt çıkmayan yerlerinin olduğunu hatırlamak gerekiyor zaman zaman. Hatta söz konusu lokasyonlar, şehir merkezinden kilometrelerce uzaklıktaki yerler de değil, bir yol kıvrımıyla kendinizi Boğaz trafiğine açılan noktada bulacağınız "sınır alanları" adeta… Rumeli Kavağı, Rumeli Feneri, Garipçe, Poyrazköy ve Anadolu Feneri…

Rumeli Kavağı

Sarıyer'in sonunda başlayan huzur durağı

Sahilde sıralanan birkaç restoran, bir iskele, kayıklarını, takalarını sıralamış balıkçılar, banklarda insanlar ve denize giren çocuklar…Deniz, turkuvaz bir taş gibi parlıyor Rumeli Kavağı'nda, başka bir ülkenin sahilinde sanıyorsunuz kendinizi denize bakarken. Yamaçlarda denize bakan evler dikkatinizi çekiyor. Ağaçlarla kaplı yollarla çıkılıyor tepelerine. Rumeli Kavağı'nın sahillerinde iki adet plaj var. Bir tanesinden küçük-büyük herkes faydalanabiliyor, bir diğeri ise sadece kadınlara hizmet veriyor. Bu hat üzerindeki köylere baktığınızda Kavak şehrin kalabalığına en yakın olanı, en kozmopolidi aslında. Hemen dikkat çeken mekanı ise Ayder isimli balıkçı restoranı. Onu Ayder Latife takip ediyor. Bu iki mekan, Rumeli Kavağı'nın en bilindik iki yeri haline gelmiş adeta. Sabahın erken saatlerinden geceyarısına kadar her iki yerde de rahatlıkla vakit geçirebilirsiniz. Elbette hafta sonları, diğer günlere oranla daha yoğun.