Kimse onlara güvenmedi!

(SABAH)
Esin Küçüktepepınar
5 Oscar alan "Artist"in yönetmeni Michel Hazanavicius: Sessiz film çekeceğimi öğrenenler beni küçümsedi. Gişe filmi yönetmeninden fazla bir şey beklemiyorlardı.
Fransız yönetmen Michel Hazanavicius, oyuncu eşi Berenice Bejo ile Jean Duardin'in başrol oynadığı "Artist"i çekerken önceki filmleri nedeniyle önyargılarla da mücadele etmiş. Yönetmen, yaşadıklarını şöyle aktarıyor:
Küçümsediler: "Sessiz film çekeceğim" dediğim zaman insanlar beni küçümsedi. Ajan parodileri çeken bir gişe filmi yönetmeninden fazla şey beklemiyorlardı. Ama her şeyde olduğu gibi istikrar önemli. Cannes Film Festivali'ne seçildiğimizde dahi bir şüphe vardı insanlarda ama filmi izledikten sonra tebriklerin ardı arkası kesilmedi.
Oyunculara şükran: Film için onlarca sessiz film izledim. Hazırlık dönemi zordu ama çekimlere başlayınca her şey kafamdaydı. Bu nedenle zevk aldım ama oyuncularıma da şükrediyorum. Onların kendini adaması işimi çok kolaylaştırdı. Bir Fransız olarak Hollywood'a el atmak zor değil çünkü sinema evrenseldir. Hollywood da iyi veya kötü herkese hitap eder.
Benim yerim Fransa: Hollywood'un koşullarıyla yönetmen olarak çalışmak zor. Fransız ortak yapımcı sayesinde "Artist"te ipler benim elimdeydi. Ama genelde ABD'de baskın olan, yapımcı… Oysa ben finalin son karesine kadar kendi kararım olmasını isterim. Yani teklif gelse Hollywood'a koşarak gitmem. Benim yerim Fransa!
Sinemaya selam: Sessiz film dönemine selam çakmak, sinemaya selamdır. Belki bazı şeyler bugünden bakılınca küçümseniyor ama sinemanın görselliği o günlerde bu günden daha fazla önemseniyordu. "Artist" keyifle süslediğim, tamamlamaktan zevk aldığım bir film oldu.

'Sonunda keşfedildim'

"Duyguların Rengi"nde siyahi hizmetçi rolüyle yardımcı kadın oyuncu Oscar'ı alan Octavia Spencer: Klasik Hollywood güzelliğinin fersah fersah uzağındayım.
Yönetmenin ısrarı: Yıllardır sinema yapıyorum. Ama şöyle parlak bir rol olduğunda kimsenin aklına ben gelmiyorum. Yönetmenimiz Tate Taylor'ın ısrarı olmasaydı bu rolü alamazdım. Aksi takdirde daha tanınmış bir siyahi aktrise vereceklerdi rolü. Şikâyet edemem; piyasada büyük rekabet var. Ama ben de iyiyim. Sonunda keşfedildim.
Hollywood güzeli: Klasik Hollywood güzelliğinin çok uzağındayım. Hep kilolu, şirin, sevecen veya ağzı laf yapan çaçaron kadın rollerine uygun görülüyorum. Son yıllarda Amerika'da değişim rüzgârları esse de yapımcılar yine "güzel" insan arıyor.
Siyahların acısı: Sadece hizmetçilik değil beyazların çocuklarına annelik de yapan siyahi kadınların trajedisi inanılmaz. Ben de filmin geçtiği Amerika'nın ırkçı güney tarafında yetiştim. Her siyahi ailenin geçmişinde üzücü bir hikâye vardır. Ailem bunları unutmak, geleceğe aydınlık bakmak gerektiğini düşünürdü hep. Yaşananları biz siyahiler biliyoruz da bunun herkes tarafından konuşulması çok önemliydi, film de bunu başarıyor.
Çok kilo verdim: Neşeli ama dik başlı hizmetçi/anne rolü benim için bulunmaz bir nimetti. Gerçek hayatta anne değilim ama çocuklarla çalışmaktan büyük keyif alıyorum. Film için epey kilo verdim. Tabii ki korkunç sıcaklarda, hem de diyet yaparken çalışmak çok zordu; bir keresinde kahvaltı da yapmayınca bayılıp düştüm sette.