ABD'de yaşlılara bakım mücadelesi

Phuong Lu'nun oturma odasında birbirine bağlanmış iki kalın battaniye, kırmızı deri kanepedeki yastığın yanında duruyor. Lu'nun 81 yaşındaki annesi Doanh Nguyen battaniyeleri, çıkmak istediği bir seyahat için hazırlamıştı. Lu "Annem Vietnam'a gitmek için hazır" dedi. Fakat Nguyen gitmiyordu. Kapılar içeriden kilitlenmişti.
Nguyen Alzheimer hastası. 61 yaşındaki kızı Lu manikürcü olarak çalışıyordu ancak iki yıl evvel annesinin durumu kötüye gidince, ona tüm gün bakabilmek için işinden ayrı ldı . Lu, Vietnam'da evlatların evde kalıp, yaşlanan ebeveynlerine bakmak zorunda olduklarını söylüyor. Huzur evinde olmak "kafada sıkıntı yaratmak demektir" diyor. Lu'nun kocası inşaat işçisi ve şuan tüm ailenin maddi yükü tek başına onun sırtında. Sağl ık hizmet lerindeki ilerlemelerle birlikte, tüm dünyada insan ömrü uzadıkça, yaşlanan ebevey n ler in bakımının nasıl sağlanacağı konusundaki soru daha da baskıcı hale geliyor.
Amerika'da yaşlı bakımı konusu çoğu Asyalı Amerikan için özel bir anlam ifade ediyor. Asyalı Amerikalılar, yaşlanan akrabalarının bakımlarını üstlenmeyi istemek konusunda pek yalnız değiller. Çoğu Hispanik ai le de benzer sorumluluğu paylaşıyor. Ancak çok daha fazla sayıda Latin huzur evlerine giriyor ve evde sağlık yardımı veya yaşlı bakımı hizmeti bulabiliyor. Çünkü bu hizmetleri sunan kişiler arasında İspanyolca konuşanları bulmak, Kmerce konuşan birini bulmaktan daha kolay. RTI Internat iona l 'da kıdemli araştırma analisti ve demografik yer değişiklikleri uzmanı Zhanlian Feng, evlat vefakârlığının ve Konfüçyüs felsefesinden temelini alan büyüğe hürmet göstermenin, Asyalı Amerikalıların büyük bir kısmının kültürel beklentisi olduğunu ifade ediyor Feng, "Genç nes l in ebeveynler ine bakmaya kültürel olarak zorlanması fikri Çin kültüründe öteden beri derinden yerleşmiştir. Çocuklardan muhtaç durumdaki yaşlı ebeveynlerine bakmaları beklenir" diyor. Feng, bu geleneğin çok sayıda ailenin coğrafi olarak başka ülkelere dağılmasıyla ve ailede hem kadının hem de erkeğin çalışmak zorunda kalmasıyla birlikte yıprandığını da belirtiyor. Durum hem Amerika'da hem de Asya'da değişiyor. Feng'in belirttiğine göre, yaşlanan nüfus, Çin gibi bazı ülkelerde, (üç yıl evvel bariz bir şekilde ortaya çıkan) huzur evleri ve bakım evlerini oluşturmaya zorluyor. Asyalı Amerikalılar için emekli topluluklarının popülaritesi artıyor.
Amerika'daki sağlık hizmeti sunan kişiler, hastaya ön adıyla hitap edip etmemek veya bir zamanlar mülteci olan yaşlıya savaş travması hakkında soru sorup sormamak gibi kültürel açıdan hassas sorunlarla karşı karşıya geliyor. Ulusal Asya Pasifik Yaşl ı l ık Merkezi Kuzeydoğu bölge koordinatörü Kun Chang, dil engelinin de bir diğer güçlük olduğunu söylüyor. Chang, yaşlı Asyalı Amerikalılar arasında İngilizce yeterliliğinin sınırlı olmasının "bir numaralı problem" olduğunu belirtiyor. Asyalı Amerikan ve Pasifik adalarından gelen 75 yaş üzeri kadınların intihar oranı, aynı yaştaki diğer kadınların intihar oranının iki katı. Yaşlı Asya Amerikalı nüfusu artarken, evlatları yaşlılarıyla birlikte yaşamaya ve onlara bakmaya teşvik eden kültürel gelenekleri ve dil engelleri, sorunu daha da içinden çıkılmaz hale get iriyor.
Hükümetin istatistiklerine göre, 2000 yılında bir milyondan az olan 65 yaş üstü Asyalı, Hawaili ve Pasifik Adalıların sayısının 2020 yılında 2.5 milyona, 2050 yılında 7.6 milyona ulaşacağı tahmin ediliyor. Lu için annesini personeliyle hiçbir şekilde iletişim kuramayacağı huzur evinde yerleştirmek, şimdilik bir seçenek değil. Bunun yerine Lu, Passi olarak bilinen Pensilvanyalı Asyalı Yaşlı Hizmetleri tarafından sunulan bir program vasıtasıyla annesine kendi evinde nasıl bakacağını öğreniyor. Bir gece annesi Nguyen evden çıkıp, polis onu bulana kadar yürüdükten sonra Lu, kapıları kilitlemeye başladı. Nguyen, oturma odasının duvarlarından kaldırdığı aile fotoğraflarının olduğu çerçevelerle, Vietnam'a hayali yolculuklar da yaptı. Lu, şayet yaşlı annesine kendisi bakamayacak olursa, huzur evine bırakmayı düşünebi leceğini söylüyor, "Ama şimdi değil, huzur evinde korkar" diye ekliyor. Kore, Mandarin ve Vietnam dilleri dâhil, dil bilen evde bakım yardımcıları yetiştiren Passi'nin kurucusu v e y öneticisi o lan I m Ja Choi, Lu'nun ve diğerlerinin yüzleştiği zorlukların, Asyalı Amerikalılar için yaşlı bakımı hizmetinde kültürel olarak işin ehli olan hizmetlere duyulan ihtiyaca vurgu yaptığını belirtiyor. Choi, kendi annesi mide kanserine yakalandıktan sonra bu organizasyonu kurdu. "Annem hastalandığında, onu huzur evine terk edemezdim, bu benim kültürümde de yok.
Zaten bu durum Asyalı Amerikanların ıstırabı. İşe gitmek zorundalar, çocukları okula gidiyor ve ebeveynleri evde kendi kendilerine kalıyor. Yaşlılarını bakım evlerine gönderiyorlar ve yaşlılar orada yalnız kalıyorlar" diyor Choi. 50 yaş üzeri Amerikalılar için oluşturulmuş bir grup olan AARP'nin 37 milyon üyesi var. Organizasyonun çok kültürlü piyasa için başkan yardımcısı olan Daphne Kwok, grubun Asya Amerikalıları kapsamayı da hedef lediğini söylüyor. Grup, nüfusun ihtiyaçları hakkında daha fazla bilgi edinmek ve üye toplamak için Chang'ın grubu gibi diğer gruplarla da bir araya geliyor. Kwok, "bakıcı lık" terimini "popüler görüş terminolojisi" olarak tanımlıyor. Kwok, Asyalı Amerikalılar için "bu bizden beklenen bir şeydir. Biz, 'bakıcılık' terimini Amerikan tanımındaki 'bakıcılık' terimi gibi görmüyoruz" diyor.
TANZINA VEGA