Hüseyin KOCABIYIK: Diken üstünde yaşamak

Türkiye' de yaşayan ve ülkesini seven milyonlarca insan dün diken üstündeydi.
Acaba Diyarbakır'da PKK'lıların cenazeleri kaldırılırken neler olacak?
Hadise çıkacak mı?
Kışkırtma olacak mı?
Kötü olaylar yaşanacak mı? Dün sabah evimin kapısından adımımı attığım andan itibaren rastladığım herkesin kafasındaki gündem buydu.

Allah'tan herkes sorumlu davrandı Diyarbakır'da.
O PKK'lı kadınları öldürenlerin kurdukları pis tuzağa düşmediler.
Büyük umutların ve beklentilerin konusu olan barışma sürecine darbe vurulmadı.
Yeni bir "Habur" rezaleti yaşanmadı.
Yeni hayal kırıklıklarına meydan verilmedi.

Dün yaşanan cenaze töreni herkesi korkuttu.
Ama artık korkmaktan ziyade düşünmeliyiz.
Bir toplum daha ne kadar böyle diken üstünde durur? Biz her ölen teröristin cenaze töreninde neden yüreğimiz ağzımızda yasamak zorundayız ki? Barışma sürecine karsı çıkanlar toplumun bu tür olaylarda yaşadığı duygusal travmanın maliyetini hiç düşünüyorlar mı acaba?
Bu duyguların çocuklarımıza bir "kötü gen" gibi geçtiğini biliyorlar mı? O nedenle hepimiz sorumlu davranmalıyız. Barışma sürecine ihtiyaç duyulan desteği vermeliyiz.