Ali ÖCAL: Demirören görmeliydi

Ankaragücü'nün 1461 Trabzon karşısında kazandığı zaferi kelimelerle, cümlelerle ifade etmekte inanın zorlanıyorum. Veda etmekte zorlandığımız tarihi 19 Mayıs Stadı'nda çok maça tanıklık ettim. Ama böylesini hiç görmedim. Bu çok farklı, çok anlamlı bir mücadeleydi. Tanık olduğumuz futbol karşılaşmasından çok, farklı anlamlar ifade eden bir 90 dakika ve daha fazlasıydı. Sahada iki farklı amacı olan takım vardı. Biri koskoca 103 yılı geride bırakıp "olmak ya da olmamak" diye tabir edilen ince bir çizgide gidip gelen, 100. yılında şampiyonluk hayal edip sonrasında kapısına kilit vurulacak bir durumla karşı karşıya bırakılan Ankaragücü. Diğeri, yerlerde sürünen Türk futbolunun yeniden inşa edilmesi adına çok önemli mesajlar veren 1461 Trabzon takımı.
Birisi PTT 1. Lig'de şampiyonluğa oynuyor, diğeri 32 yıl sonra düştüğü ligde tutunmaya çalışıyor. Konuk ekipte Francıs Ofodeu dışında bir tek yabancı yok. Ankaragücü'nde ise Timur ve Bilal'ın dışında tüm futbolcular Tandoğan Tesisleri'nde yıllar önce bugünler için yetiştirilip futbolumuza armağan edilmiş isimsiz kahramanlar. Her iki takımın da amaçları farklı olduğu için çok büyük zorlukları var. Ama Ankaragücü'nün genç futbolcularının yaşadıkları çok farklı. Dünyada hiçbir kulüp futbolcusunun yaşayamayacağı kadar sorunla boğuştular. İnanın abartmıyorum. 2013 ocak ayında Mehmet Yiğiner başkan olmadan önce bu futbolcular karınlarını bile doyurmakta zorlanıyordu. İçlerinde antrenmana gelecek dolmuş parası bulmayan, cep telefonuna kontür yükleyecek parası olmayanlar vardı. İşte futbolumuzun en zor liginde bu şartlarda ter akıttılar.
Mustafa Kaplan ve öğrencileri Ankaragücü için onur mücadelesi verirken, farkına varmadan Türk futboluna en büyük iyiliği yapıyorlardı. Ankaragücü'nün aslan yürekli gençleri şu ana kadar 19 puan topladı. Bu puanlar iki katına çıkmadıysa bunda en büyük pay hakem hataları ve tecrübesizliğe ait. Eğer onlara hak ettikleri destek verilseydi bugün Ankaragücü ve Türk futbolu adına hiç kimsenin hayal bile edemeyeceği bir tarih yazılacaktı. Maçın oynandığı saatlerde futbolumuzun patronu Yıldırım Demirören Ankara'daydı. Ampute futboluna destek için gelmişti. Çok hayırlı bir mesai idi. Keşke kurmayları Demirören'e iyi bir program hazırlayıp da Ankaragücü-1461 Trabzon maçını da izletseydi. İyi bir iş yapmış olurlardı. Ama düşünemediler. Yıldırım Demirören'e Ankaragücü ile ilgili çok çağrıda bulunduk. Ankaragücü'nün bu genç futbolcularının mücadelesinden çıkarılacak çok ders var. Demirören mutlaka bunları g