Türkiye benim en büyük hayalimdi

Üst üste kırdığı rekorlar dolayısıyla kendisine 'Dinomo' lakabı takılan Dünya ve Olimpiyat Halter Şampiyonu Halil Mutlu ve ailesiyle keyifli, bol sporlu bir gün geçirdik. Bu özel röportajımızda Mutlu'nun daha çocukken yaşadığı ağır olaylar, ailesinden ayrılış hikayesi, olimpiyat madalyasını nasıl kazandığını dinlerken bazen hüzünlendik bazen kahkahalara boğulduk. Röportajı okurken sizin de en az bizim kadar keyif alacağına inanıyorum.
Seni tanıyabilir miyiz?
14 Temmuz 1973 Bulgaristan'ın Kırcaali Köyü'nde dünyaya geldim. 4 kardeşiz. 10 yaşıma kadar köyde ailemin yanında kaldım. Babam çiftçilikle uğraşıyordu. Bizde ailenin en küçüklerine hayvancılık işlerini verirler. Ben hayvanlara bakıyordum.
Halter sporuna nasıl başladın?
1983 Ekim ayında kasabada halterle tanıştım. Bu süre içinde 2 yıl spor hayatıma mecburen ara vermek zorunda kaldım. Nedeni 1999 yılında Bulgaristan'da Türkler'e karşı yapılan ağır baskılardı. İsimlerimiz değiştiriliyor, büyüklerimiz buna karşı çıkıyordu. 1988'de Naim'in Türkiye'ye irtica etmesiyle başlayan süreçte Türk sporculara karşı öğretmenlerimizin bakış açısı değişmişti. Bize "Sadece okuyabilirsiniz spor yapamazsınız ne de olsa yarın Türkiye'ye gideceksiniz bizim için bir şey yapmayacaksınız" diyorlardı. Oradaki eğitimle bizi Türkiye'den o kadar uzaklaştırmışlardı ki Amerika'ya gitmek Türkiye'ye gelmekten çok daha kolaydı benim için.
Peki, nasıl geldin?
1.5 yıl sonra sınırlar açıldı. Babam benim spor yapmak için harcadığım çabayı biliyordu fakat maddi olanaksızlıklar yüzünden gelmem çok zordu. Gelmekten tamda ümidimi kesmişken, Ender Türkileri antrenörümden gelen bir mektupla hayatım değişti. Beni çağırıyordu. Aileme ne olursa olsun Türkiye'ye gitmek istediğimi söyledim. İki şansım vardı ya burada spora devam edecek ya da Türkiye'ye gidecektim. Tabi ki Türkiye'yi seçtim.
ŞAMPİYON OLUNCA AİLEMİ İSTEDİM
Türkiye'de büyük başarılara imza attın. Şampiyon olduktan sonra ilk olarak ne yaptın?
Türkiye'ye şampiyon olmaya değil, sporumu yapmaya gelmiştim. 16 yaşında ailemi Bulgaristan'da bırakıp başka bir ailenin yanında büyük özlem çektim. Şampiyon olunca devlet büyüklerimize "Ailemi istiyorum" dedim ve sağ olsun rahmetli Ecevit ve Tansu Çiller beni kırmadı ve ailem İzmir'e yerleşti.
Peki, ağabeyin de ailenle birlikte geldi mi?
Ağabeyim kanserdi. Yengem şeker hastasıydı. İğne kullanıyordu. Ağabeyimin hastalığı ciddi boyutlara ulaşınca bizim de haberimiz olmadan yengem ilaç kullanmayı bırakmış. 15 gün arayla ikisini de kaybettik.
Eşin bu yoğunluk içinde hayatına nasıl girdi?
Ender Türkileri bir gün bana "Göçmenlerin arasında cimnastikçi bir kız var seninle tanıştırayım" dedi. Tanıştığımızda ben 21, Seher 16 yaşındaydı. Sonrasında eşimle aynı mahallede, aynı sokakta oturduğumuzu fark ettim. Göçmen ve sporcu olmasından kaynaklı kendimi ona yakın hissediyordum.