'Çocuğumu kucağıma alamadım'

Türk Silahlı Kuvvetleri (TSK) Rehabilitasyon ve Bakım Merkezi'nde tedavi gören gazilerin hüzünlü hikayeleri yürek burkuyor. Kimileri kolunu kaybetmiş, kimileri ise bacaklarını. İşte onlardan bir tanesi, Jandarma Uzman Çavuş Yılmaz Yiğit'in hikayesi. 2002- 2007 yılları arasında Şırnak'ta Özel Harekat'ta görevli olduğunu anlatan Yiğit başından geçen acı olayı şöyle anlattı: "Mayına basma sonucu iki kolumu, bir bacağımı ve bir gözümü kaybettim. Osmaniyeli bir devrem vardı. O mayına bastı, onun iki bacağı olay yerinde koptu. Onu öyle görünce, içime bir ürperti girdi. Evli ve çocuğu vardı. Ben o zaman bekardım. Dedim; 'Allah'ım ona olacağına bana olsaydı, onun çocuğu var, benim ağlayanım az olur' diye düşünmüştüm. Onu helikoptere verdik, gönderdik."
PUSUYA DÜŞTÜK,İLK ATEŞTE YARALANDIM
Engelli olarak yaşamanın zorluğunu anlatan Yiğit, "Bakıma muhtaç duruma düşüyorsunuz. Kollarınız, bacaklarınız protez. Çocuğum doğduğu an, kucağıma alamadım. Protezle tutamadım, sevemedi" dedi. Emekli Binbaşı Bahadır Bartu ise 1997'de Hakkari'de özel harekatta görev yaparken Çukurca'da yaralandığını anlattı. Bartu, "Pusuya düştük. İlk ateşte zaten yaralandım. O gün, şehit olanlar vardı" diye konuştu.