Ali ERDOĞAN: 10 saniye ile kurtuldum

Bu köşede zaman zaman spor dışında kentin sorunlarını dile getirmeye çalıştım… Bugün ne yazacağımı, nasıl yazacağımı bilemiyorum… Bilgisayarın tuşlarına vururken, o havaya uçan ceset parçaları, yaralılar, göz yaşı dökenler, kaçışanlar hep gözümün önüne geliyor… Nereden başlasam bilemiyorum… Patlamanın üzerinden üç gün geçti… Olayı yaşayan insanın ruh halini düşünün… Ankara Tren Gar'ındaki katliamda "BEN DE ORDAYDIM".
Tren Garı'na giderken Gençlik Parkı'nın Gar'a yakın bölümünde gençler halay çekip barış türküleri söylüyordu… Bir kız, bir erkek genç halay çekenlere bakıp "Biz de katılsak" diye söyleniyorlardı… Belki de katıldılar… O halay çekenleri izledikten sonra, kalabalığın arasından Gar'ın önüne geçtim… Ahmet Abay ile karşılaştım… Gazetecilerin nerede olduğunu sordum… Faruk Bildirici, Osman Köse ile buluştuk… Sohbete başladık…. Saat 10.03'te yanlarından ayrılıp Türkiye Spor Yazarları Derneği'ne gitmek için sağa dönüp bombanın patladığı bölgeden geçecektim… Ne oldu anlamadım… Bir güç sanki sağa değil, sola dön dedi… 10 saniye geçmedi ki önce panik yaratan, daha sonra ise insanların ölümüne neden olan bomba patladı… Cesetler paramparça havada uçuşuyordu… Panik içinde herkes sağa-sola kaçıyor… Göz yaşları, imdat sesleri barış türkülerinin yerini savaş çığlığına döndürmüştü… İster canlı bomba isterse iki bomba yerleştirildi uzaktan patladı yorumunda bulunun… Barışa, sevgiye, kardeşliğe bomba atıldıktan sonra neye yarar ki… O bombayı yerleştiren veya canlı bombayı patlatması emrini verenler televizyon karşısında herhalde birbirlerini kutlamışlardır… Ey bomba emrini verenler… Amacınıza ulaştınız mı?
Şu bir gerçek ki terör nereden ve kimden gelirse lanet olsun… Terör ile bir yere varılamayacak….
Amacınıza ulaşmayacaksınız… Belki bu satırların yazarı olarak 10 saniye önce sağa dönmüş olsaydım, şu anda hayatta olmayacaktım… Çünkü ben oraya gazeteci ve barış, kardeşlik, birlik mitingi görmek için gitmiştim… Keşke gitmemiş olsaydım… Gözlerim kör olsaydı da… O havada uçan ceset parçalarını görmeseydim… Cumhuriyet tarihinin en büyük katliamında tanık olmak çok üzücü… Katliamda "BEN DE ORADAYDIM" sözünün yerine, barış, sevgi, kardeşlik mitinge "BEN DE ORADAYDIM" kelimeleri kullanmak dileğiyle… Ben 10 saniye ile sola döndüm ve şu anda hayattayım… 10 saniye içinde yaşamlarını kaybedenlere Allah'tan rahmet, ailelerine, sevdiklerine baş sağlığı, yaralılara acil şifalar diliyorum.