Üniversiteli gençten büyük vefa örneği

Herkes terk etti onları, yatağa mahkûm iki hasta kadınla 8 yaşındaki bir çocuğu kimse istemedi. Ancak o çocuk onlarca hastalığı olan iki kadına tek başına 16 yıldır bakıyor. Üniversiteden ayrıldı, hayallerinden vazgeçti. Şimdi "üzgünüm" diyor ancak onun tek isteği maddi yardım. Ender Aydın, "İlaç ve diğer masraflarımız çok fazla, altından kalkamıyorum artık. Ne yapacağımı bilemiyorum, biri sesimizi duysun" dedi.
DERS ARASI HASTA BAKIMI
Dinlerken "Ben bu kadarını yapabilir miyim?" dedirten bir hikâye Ender'inki. Varlıklı bir ailede dünyaya gelmiş, her şey iyi gidiyormuş. Ta ki annesi MS atağı geçirip felç olana kadar. Bir de iflas edince, önce baba, sonra da etraflarındaki tüm akrabaları terk etmiş onları. Cebeci'de yaşanan vefa ve acıyla örülü hikayeyi Ender şöyle anlatıyor: 5 yaşındaydım annem felç oldu, bir daha da yürüyemedi. 8 yaşıma geldiğimde 1-2 akraba dışında kimsemiz kalmadı. Komşuların desteğiyle ve annemin birikmişiyle ev tutum, okula gidiyor teneffüslerde gelip ikisini kontrol ediyordum. Çünkü annemin boğazına mama kaçarsa ölür. Anneannem alzhaimer olduğu için kapıyı açıp gidebiliyor. Bu şekilde ortaöğrenimimi tamamladım, onca zorluğa rağmen mucize gibi Gazi Üniversitesi'ni kazandım.
MASRAFLAR BELİMİ BÜKTÜ
Bu sıkıntıları geçmişinden kopmamak için çektiğini söyleyen Ender, "Onlar benim ailem. Onları huzurevine terk edip hayatımı yaşayabilirdim ancak bu benim kültür ve inancımda yok. Onlara son nefesime kadar bakacağım. Kira ve diğer masraflar için sürekli borç ediyorum, küçük küçük ödemeye çalışıyorum. Ev kiramız, ilaçlar, faturalar tamamı devletin aylık verdiği yaşlılık maaşı içerisinde. Mama torbası 500 TL ve sadece bir ay yetiyor. Devlet bir kısmını karşılıyor, geri kalanın ben ödüyorum. Hiçbir mal varlığı ya da başka gelirimiz yok. Hatta rahmetli dedemin borcu çıktı" dedi.
YOK OLMANIN EŞİĞİNDEYİZ
Şartlar düzelirse eğitimine devam etmek istediğini söyleyen Ender, "Seslendirme sanatçısı olmak istiyorum. Güneşli bir günde dışarı çıkmak en çok istediğim şeylerin başında geliyor. En büyük korkularımdan biri ikisinden birine bir şey olması. Yok olmanın eşiğindeyiz, dayanacak gücüm kalmadı. Bir destek arıyorum" diye konuştu.
'İYİ BİR GELECEK İSTİYORUM'
Ender Aydın, sözlerini şöyle sürdürdü: Maddi-manevi desteğe ihtiyacım var. Yetkililere sesleniyorum. Ben onlara bakmaktan şikayetçi değilim ancak yoruldum, parasızlıktan, sanırım psikolojim bozuldu. İlaç ve tedavi ücretlerine artık gücüm yetmiyor. Satacağım, idare edeceğim bir şey kalmadı. Ruhsal destek istiyorum. Çünkü yıllardır bunalıma girdim. Ben hayata kazandırılmak istiyorum. Benim milli takım geçmişim var, ailemin durumundan dolayı tüm hayat ve hayallerimden vazgeçtim. Ben bir gelecek istiyorum. Şu anda tek hayatım hasta bakmak. Devletimden isteğim bizi duyun..."