Öğretmenlerimiz ihaneti unutmasın

Cuntacı FETÖ'cülerin ihanetine kahramanca direnen bir gazi, anne ve öğretmen Derya Ovacıklı. (38) Kanlı gecede Kazan'daki Akıncılar Üssü'nde üzerine mermi yağdı, ambulansta kalbi durdu, öğrencilerine öldüğü söylendi ama o bir nesil yetiştirmek için direndi. SABAH Ankara olarak, iki ayağını kaybeden Ovacıklı'yı öğrencilerinin gül bahçesine çevirdiği hastane odasında dinledik, Öğretmenler Gününü kutladık. Derya öğretmen bize hikayesini anlatırken tüm öğretmenlere de bir mesaj gönderdi: "Doktor, asker, polis, hakim… Biz herkesi, bir ülkeyi yetiştiriyoruz. Bir daha 15 Temmuz'lar yaşamamak için vatan bağı olan nesiller yetiştirin, mayasına sevgi, adalet ve millet bağı ekleyin."
O GECE NELER YAŞANDI:
O gün uçakların havalandığını gördüm ama bir tuhaflık vardı. Her zaman eğitim için havalanan, Kazan semalarına hareket eden uçaklar bu kez ışıklarını kapatıp Ankara'ya doğru gidiyorlardı. Üssün oradaki silah seslerini de duyunca fırladım dışarı. 'Ne oluyor, vatan kimlerin elinde' düşüncesiyle dikildik askerlerin karşısına ve 'Buradan F-16'lar kalkmayacak' dedik. Onlar da bize 'Evinize dönün vur emri var' dediler. Bir ara nişan al ateş diye ses duydum sonrasında mermiler yağmaya başladı. Bir gencin üzerine attım kendimi onu kurtardım ama ben vuruldum. Aramızda dolaştılar, ölmeyenleri başlarından vurarak şehit ettiler.
ÖĞRENCİLERİMİ ÇOK ÖZLEDİM
Hedefim, daha fazla öğrenci yetiştirmek. Taburcu olmama çok var. Önceliğim 15 Temmuz'u duygusal anlamda kaleme almak. Tabii öğrencilerime hastane odasından bağlanarak ders vereceğim. Öğrenci öğretmenin nefesidir. Onları çok özledim. Burada kütüphane kurdum, her şeyi getirdim ama onlardan ayrıyım. En zorlandığım şey bu. Gerçi biz boş durmuyoruz, öğrencilerim belli aralıklarla ders yapmaya geliyorlar. Hastane odasını bile eğitim kurumu haline getirdik.
BİR DAHA YÜRÜYEMEYEBİLİR
Gazi Hastanesi'ndeki tedavim sürüyor. Doktorlar, 'Bir daha yürüyemeyebilirsin' diyor. Ama ben inanıyorum yürüyeceğim. Ben yürüyemesem de gönlüm ayakta, ayaklarım gitmese de önemli değil. Ağustos ayında bir ameliyatımı daha var, daha uzunca bir zaman buradayız. Gelelim hikayeme; Maddi olanaksızlıkları yüksek bir hayatım oldu. Baba da süt satarak, annem de günde üç vardiyalı çalışarak geçindiriyordu bizi. Bu yüzden annemi hiç göremiyordum, öğretmenimi biliyorum. O günden sonra ben de aynı şefkati vermek için öğretmen olacağım dedim. 13 yıldır Ankara'dayım. 8 yıldır da Kazan'da öğretmenlik yapıyordum. Bir sevgi seli yaşıyorum. O geceden sonra Türk milleti benim ailem odu, beni bağırlarına bastılar. En anlamlı öğretmenler günüm...

Derya öğretmene Türkiye'nin her yerinden 24 Kasım mektup ve ziyaretleri geliyor. Odası çiçek, resim, mektup ve hediyelerle dolup taşıyor.
ÖĞRETMENLERE 15 TEMMUZ ÇAĞRISI
Öğretmenlere sesleniyorum 15 Temmuz'daki ihanetten sonra işinize sarılın. Bu ülkeye gelecek yetiştirdiğinizi unutmayın. O hainlerde insandı ama neyle sulandıkları önemli. Onları da öğretmenler eğitti ama mayalarını ihanetle sulamışlar.
'ANNEMİN DUASI KABUL OLDU'
Derya öğretmen ,"En büyük dileğim kanser ilaçlarını devletin karşılanmasıydı. Çünkü ben annemin ilacını alabilmek için aylarca kimliğimi ipotek ettirdim. Çok şükür bugün bu hayalim oldu. Üniversiteyi kazandığımda Annem, 'Seni çok zor büyütüp, okuttum bana bir diploma ile gelme. Ya o kürsünün en tepesinde ol ya da.. Ya şehit ol ya da gazi' demişti. Annemin duası kabul oldu" dedi.