Kardeşlerin hedefi Tokyo

Gazi Üniversitesi Beden Eğitimi Spor Yüksek Okulu'ndan mezun olan Abdullah ve Ali Öztürk, engelli ailelerinin çocuklarını spora yönlendirmesi konusunda çağrı yaptı. Paralimpik raket Abdullah, "Engelli ailelerine seslenmek isterim. Çocuklarını spora yönlendirsinler. Biz engelimizi sporla aştık. Düşünün ki olimpiyatlarda ülkemizi temsil edeceğiz. İstedikten sonra herkes başarabilir" diye konuştu. Trabzon'da doğan milli raket Abdullah, yaşadıkları köyde eğitim imkânlarının kısıtlı olması nedeniyle 8 yaşındayken ailesinin Ankara'ya taşınma kararı aldığını belirterek, "Trabzon'da okula başladığım sıralarda hastalığım çok ilerledi ve tekerlekli sandalyeye bağımlı hale geldim. Oturduğumuz evle okul arasında çok mesafe vardı. Babam Ankara'da bir engelli okulu olduğunu duymuştu. Eğitimimiz için Ankara'ya yerleştik" diye konuştu.
"TENİS HOBİMDİ"
Masa tenisi sporuna ilk başlarda hobi olarak başladığını ancak şimdi profesyonel olarak devam ettiğini söyleyen Abdullah Öztürk, "Okulumuzda bir tane kırık masa vardı. Teneffüs aralarında masa tenisi oynuyordum. Bir hafta sonu masa tenisi milli takımından İlhami Kılınçkaya hocamızın okulumuza sporcu yetiştirmek için geleceğini duydum. Seçmelere katıldım. Hocamız beni beğendi ve antrenmanlara başladık. Tamamen hobi olarak başladığım spora 11 yılın sonunda profesyonel olarak devam ediyorum" görüşünü belirtti.
"EN GENÇ TAKIMI…"
Spora 17 yaşında başladığını söyleyen Öztürk, "Spora başlamak için çok geç bir yaş. 1 yıl sonra milli takıma seçildim. Çünkü masa tenisinin yaş ortalaması çok yüksekti. İlhami hocam geldiğinde yaş ortalaması 43-44'tü. Hocam, "3-5 sene madalya almasak da olur. Takımı ne olursa olsun gençleştirmemiz lazım" dedi. Bir anda yaş ortalamasını 16-17'ye düşürdü. Şuanda Avrupa'nın en genç takımı biziz. Gittiğimiz her turnuvadan 8-10 madalyayla dönüyoruz. Bedensel engelliler masa tenisi ülkemizde çok geç başladı" dedi.
"AİLE DESTEĞİ OLMAZSA OLMAZ"
"AILE desteği olmazsa olmaz" diyen Abdullah, "Sporcu olarak başarılar kazanıyoruz ama arkada koca bir ekip oluyor. Spora başladığımda anne baba desteği çok önemliydi. Hep arkamda durdular. İlham kaynağı oldular. Okul çağlarında 1'nci sınıfı köyümüzde okuduğum için dağlık araziler üzerineydi. Annem beni her gün sırtında götürüyordu. Durumumuz iyi değildi. Şuanda Allah'a şükürler olsun spor sayesinde tüm imkânlarım iyileşti. Çocukken anneme seni ilerde bir gün çok güzel yaşatacağım diye söz vermiştim. O sözümü tuttum. Spor sayesinde kazandıklarımı aileme sunuyorum" diye konuştu.