Kalaycılık unutuldu

Kalaycı Hüseyin Kaya SABAH Ankara'ya konuştu. Mesleğe 15 yaşında başladığını söyleyen Kaya "Çıraklığımla birlikte 51 senedir bu işi yapıyorum. Çırak olarak başladım. Dört değişik ustadan eğitim aldım, yedi sene çıraklık yaptım. Baba mesleği değil, ben çekirdekten yetiştim. Ankara'da bu sanatın uzmanı olarak 5 kişi kaldık. Ben ilk Ankara'ya geldiğimde deftere tabi olan 270 kalaycı vardı. Şimdi unutuldu" diye konuştu. Kalaycılığın zor bir meslek olduğunu söyleyen Kaya şöyle devam etti : "Zor evet ama işin ilmini bilmeyenlere zor. İlmini bilen sanatını tamamıyla zevkle mutlulukla çalışır. Akşama kadar zehir yutuyorsun. Bu mesleğe heves eden kimse yok. Sanatın zorluklarına katlanan yok. Gençler zorluklara katlanamıyor. Mühim olan yapmış olduğun işin zorluklarına katlanabilmek. Yiğitlik oradadır. Ben 1952 doğumluyum. Bu kadar ömrüm olsa yine bu mesleği seçerim. Her zorluklarına karşı seviyorum"
'MESLEK GİDİYOR...'
Bakır eşya kullanımı çok eskilerde kaldı diyen Kaya "O zamanlar bütün mutfaklarda bakır vardı, tutulan bir meslekti. Karşısında rakip olmasın diye zanaatı bekletmezlerdi, tutulan meslekti. Biz de geleceğe güvenle bakmak için bu mesleğe yöneldik. Ama şimdi bütün mutfaklarda çelik var. Kalaycılık gittikçe kaybolan meslekler arasına giriyor. Yetişen adam kalmadı. Burada çekirdekten yetişen 6-7 tane adam yok" ifadelerini kullandı.
'BİR LOKMA EKMEK'
Kendini ayakta tutabilen insan dünyanın en bahtiyar insanıdır diyen Kaya şunları söyledi: "Günü birlik yaşıyoruz. Karnımızı doyurup, ayakta kalınca kendimizi bahtiyar sayıyoruz. Alın teri, göz nuru ile çalışan insan budur. Dürüst emekçi karnını ancak doyurur. Kendini ayakta tutabilen insan dünyanın en bahtiyar insanıdır. Ben bir etiketim olmadığından böyle kaldım; ama hayat okulunu bitirdim. Babamın imkânı yoktu, okutamadı. Bir etiketim olmadığından böyle kaldım. Emekçi insan ne onar ne de ölür. Günü birlik yaşar. En ucuz olan bizim gibi bir lokma ekmek için alın teri döken emekçinin emeği, en pahalı olan üçkâğıtçıların kafa yapısı."
SERVET VERSELER
Çocuklarının bu işi bıraktırmak istediklerini söyleyen Kaya "Çocuklarıma burası bana kanser tedavisi diyorum. Beni en mutlu eden yiyeceğim her bir lokma ekmek için alın teri dökmek. Bana Ankara'nın servetini verseler bura kadar mutlu edemez" ifadelerini kullandı. 8 sene birlikte çalıştığı Şakir Yıldız ise şöyle anlatıyor: "Asıl mesleğim mermercilik. Emekli olduktan sonra geldim. 53 yaşındaydım buraya geldiğimde. Bu mesleğe yabancı değilim. Çünkü babam 54 yıl kalaycılık yaptı. Ama bizi uzak tuttu meslekten. 70'lerin sonlarına doğru alüminyum çelik tencere çıktı. İlk alüminyum tencereler çıkınca bize oğlum 'Bu meslek bitti' dedi.
KALAYSIZ BAKIR ZEHİRLER
EN sağlıklı yemek kalaylı kaptan yenir diyen Kaya "Kalan yemeklerinizi saklayacaksanız eğer kalaylı kapta saklayın. Bozulmuyor. Diğer kaplar zarar veriyor. Bakır ortaya çıktığı zaman yani kırmızılık ortaya çıktığı anda kalaylayacaksın. Kalaysızken içerisinde yemek bekletmeyeceksin. Yarım saat durursa zehirler. Pişerken bir şey olmaz. Beklediği zaman oksitleşme yapar. O zaman insanı zehirler. Eğer kap bakır kap kalaysız ise yemek pişirilir ama içinde yemek bekletilmez. Zehirler. Başka şeye aktar" dedi.