Artvin’in Şavşat İlçesinde 300 Yıllık İftar Geleneği Yaşatılıyor

Artvin’in Şavşat ilçesinde 300 yıllık iftar geleneği yaşatılıyor.
Şavşat ilçesine 38 km mesafede Aşağı Koyunlu köyü sakinleri yıllardır, Ramazan ayında haftada bir gün köylerinin hemen üzerinde bulunan doğa harikası Balık Gölü’ne giderek göl kenarında birlikte iftar yapıyorlar.
Aşağı Koyunlu köylüleri bu geleneklerini yıllardır sürdürerek bu sayede köy halkı birlik ve beraberliğini sağladığını, yöresel ürünlerin yöresel yemeklerin unutulmadan gelecek kuşaklara taşınması sağladıklarını ifade ettiler. Köylüler, yöresel ürünlerle yapılan yaklaşık 105 çeşit yemeklerinin bulunduğunu belirterek, “Bu gelenekle köy halkının kaynaşması, birlik ve beraberliğin sağlanması ve bu kadar çok çeşit yemeğin gelecek kuşaklara da unutulmadan taşınmasını sağlıyoruz. Köyümüzde hiç birbiri ile küskün komşumuz yoktur. Bu geleneğimizi yıllardır sürdürüyoruz. Bu gelenek dedelerimizin ve ninelerimizin bizlere vasiyeti olduğu için bunu yaşatıyoruz. Bizlerde çocuklarımıza torunlarımıza bu geleneğin yaşatılması için vasiyet edeceğiz” dediler.
Köy halkının tamamının katıldığı iftar yemeğine yiyeceklerin ve orada kullanılacak malzemelerin taşınması işini köyün erkekleri üstlenirken, göl kenarındaki iftar yemeklerinin hazırlanması ve servis yapılmasını ise köylü kadınlar yapıyor. Günün erken saatinde göl kenarına çıkan vatandaşlar, iftarda yiyecekleri yemekleri ve ekmeklerin tamamını göl kenarında hazırlıyorlar. Özellikle köy sobasında ve odun ateşinde pişirilen yemeklerin daha lezzetli olduğunu söyleyen vatandaşlar, ekmeklerini de yine bu sobada ve Pileki denilen topraktan yapılmış kaplarda pişiriyorlar.
İtalya’nın Milano şehrinde Şavşat ilçesinin ’sakin şehir’ seçilmesine de mutlu olan köylüler ’Cittaslow’ flamasını hazırlamış oldukları yöresel yemeklerin önüne asarak, “Cittaslowu anlamak isteyenler varsa Cittaslow işte bu demektir. Yöresellik doğallık küreselleşmenin vermiş olduğu koşuşturmadan uzak olmak demektir. Tarihine, kültürüne, yöresel ürünlerine, müziğine, doğallığına sahip çıkmak demektir” dediler.