- Kıskançlığın yıkıcı bir hal almasını engelleyin; durumu kabul edip sabırlı davranın.
- Büyük çocuğunuzun kendisini güvende hissetmesini sağlayın. Onu sevdiğiniz gibi bebeği de seveceğinizi söyleyin.
- Duygularını ifade etmesine fırsat verin. Duygularından dolayı suçlamayın, hoşgörü ile dinleyin.
- Durumu kabullenebilmesi için zaman tanıyın.
- Herhangi bir eşyayı; örneğin bir oyuncağı paylaşamadıkları için kavga ederlerse oyuncağı almak zorunda olduğunuzu eğer sakinleşirlerse vereceğinizi söyleyin.
- Unutmayın çocuklara verilen kozlardan biri de onlara "sen büyüksün ama... " ya da "sen küçüksün ablanın/ağabeyinin sözünü dinle" gibi uyarılarda bulunmak. Bu tür uyarılar birbirlerini ezmelerine ya da üstünlük taslamalarına neden olabilir.
- Kardeşler arasında çıkan anlaşmazlıklara (küçük ya da büyük olsun) bazen kulak tıkayın ki sorunlarını kendi başlarına halletmeyi öğrenebilsinler.
- Kavga ve tartışmalarına odaklanmak yerine birbirleri ile iyi geçindikleri olumlu davranışlara yoğunlaşmak anlaşmazlıklarının nedenini de etkisizleştirir.
- Ebeveynleri zorlayan durumlardan biri de "haklıyım/haksızsın" türü çekişmelerde taraf olmak zorunda bırakılmaları. Kardeşler arası bu üstün olma çabalarına katılmamakta direnin. Çünkü birini haklı bulmanız durumunda diğeri mutsuz olur.
- Çocuklarınızla birlikte bir etkinlik gerçekleştirirken ya da dışarıda gezme sırasında kavga etmeye başlarlarsa; durup kavgayı bitirmedikleri sürece etkinliğin başlamayacağını ya da gezmeye devam etmeyeceğini söyleyebilirsiniz.
- Davranışlarını eleştirirken birbirlerini örnek olarak göstermeyin ya da kıyaslamayın. Bu aralarındaki rekabet ve kıskançlığı daha da arttırır.
- Kardeşlerin farklı kişiliklerinden kaynaklanan özellikleri olabilir. Özel eşyalarına karşı tutumlarını ve bireysel sınırlarını fark edin ve onları paylaşmaya zorlamak yerine birbirlerinin sınırlarına saygı göstermeleri gerektiğini vurgulayın.