Aşırı korunan çocuklar akranlarından geri kalıyorlar

Çok meşhur bir koza hikayesi vardır. Bir ipek böceğinin kozasından çıkmaya çalıştığını gören bir adam kozayı aralayıp sözde böceğin çıkmasına yardım etmiş ancak ipek böceği uçamamış çünkü kanatlarının uçacak kadar güçlenmesi o kozayı kendisinin açmasına bağlıymış.

Aşırı koruyuculuk, ipek böceği misali çocuğun duygusal, sosyal, ruhsal ve fiziksel gelişimini sekteye uğratıyor. Bunun neticesinde çocuk yetişkin dönemde bazı zorluklar yaşıyor. Aşırı koruyucu anne-baba ile büyüyen çocuklar bağımsız hareket edemiyor, inisiyatif almayı ve karar vermeyi öğrenemiyorlar. Ayrıca bağımlı bir kişilik yapısı geliştiriyorlar ve kendilerine olan güvenleri son derece düşük oluyor. Bütün bunlar çocukluk, ergenlik ya da erişkinlik dönemlerinde depresyon, kaygı bozukluğu, takıntı hastalığı gibi psikolojik sorun riskini artırıyor.