Ortaya suşi tabağı şart!

ÜNLÜ ozan Yahya Kemal'e, "Ankara'nın en çok nesini seversiniz?" diye sormuşlar. "İstanbul'a geri dönüşünü," yanıtını vermiş; ona katılmıyorum. Ankara'yı İstanbul'a göre daha düzenli, bakımlı, hatta caddelerdeki trafik polislerini bile çok daha nazik ve yardımsever buluyorum. Ancak deniz bir yana bırakılacak olursa, bir alanda başkentimizin İstanbul ile boy ölçüşebilmesi mümkün değil; o da restoranları... Aslında Ankara'nın İstanbul'a göre birçok avantajı var. Örneğin dünyanın tüm ülkelerinin diplomatik temsilcilikleri burada. Bu temsilciliklerde görev yapanların 10'da biri akşamları eşleriyle dışarıda, bir restoranda yemek yemeye kalksalar, Ankara restoranlarına nur yağar. Ama kazın ayağı öyle değil. Bu kadar diplomat restorana gidip Türk gastronomisini kalkındıracaklarına, hemen her gün bir ya da birkaçının 'milli günü' münasebetiyle verilen davetlere katılmayı tercih ediyor. Diplomatik davetlere gidenlerin yalancısıyım, buralarda son derece sıradan yiyecekler ikram edildiği halde, onlarla yetiniyor ama sonuçta günlerini bedavaya geçiriyorlar. Ankara'nın kurulduğu yıllar bir yana bırakılırsa, başkentimizde hep İstanbul restoranları şube açtılar. Bunun tersi de belki vardır ama doğrusu ben hatırlamıyorum. Ancak son bir yıl içinde Ankara'da ünlenen iki mekân İstanbul'a gelip burada yeme içme dünyasının nabzının attığı semtlerde şanslarını denediler. Bunlardan birincisini sizlere tanıtmıştım. Etiler ve Tünel'de şubeleri bulunan Big Chef's, öteki ise Nişantaşı'nda ikinci ayını dolduran Quick China. Gastronomi ortamını izleyenler, Taps'ın Atiye Sokak'taki yerini bilirler. İşte Quick China şimdi burada hizmet veriyor. Epey elden geçirilmiş, hoş bir yer olmuş. Restoranın ana mutfağı müşterilerin görmediği bodrum katta. Kapıdan girip birkaç basamak merdiven indiğinizde karşınıza bir bar ve küçük masaların serpiştirildiği hoş bir mekân çıkıyor. Burası suşi bar olarak değerlendirilmiş. Ancak burada oturup diğer mönülerden de seçim yapabiliyorsunuz.
ÖĞLEN AÇIK BÜFE
Aşağı inmeyip, birkaç basamak çıkarsanız, ana restorana ulaşıyorsunuz. Burada da camekânlı bölme içinde bir servis mutfağı yer alıyor. Ağır dekorasyon ve servis takımlarından kaçınılmış. Masalar sade; örtü kullanılmıyor. Bir üst katta ise öğlen saatlerinde açık büfe uygulaması var. Büfedeki zengin çeşitlerden istediğiniz kadar yiyebiliyorsunuz. Eğer yanında şarap da içerseniz 40 TL verip çıkıyorsunuz. Self servis yemeklerin bazılarının soğumuş olabileceği kaygısıyla biz orta kata yerleştik ve seçimimizi alakart listeden yaptık. Aslında mönüden yemek seçmek kolay değil. Liste dört bölüm. En geniş bölüm Çin yemeklerine ayrılmış. Onu Tayland yemekleri ve az sayıda da olsa Japon yemekleri izliyor. Son kısım ise başlı başına geniş bir mönü oluşturan suşiler. Bu restoranda herkes suşi yese, yine de bu kadar çeşidi taze taze tüketmek mümkün değil. Ancak Quick China'nın önemli bir özelliği civar semtlere buradan paket servisi sunmak. O zaman bu kadar kapsamlı mönünün gerekçesi anlaşılabiliyor. Listedeki yemekleri sayamadım. Ama 250'nin üzerinde olduğunu tahmin ediyorum. Bu nedenle de size listeyi uzun uzun anlatabilmem mümkün değil.
NORVEÇ SOMONU DA VAR
Tercih yapmayı kolaylaştırmak amacıyla mönüye yemeklerin önemli bölümünün fotoğrafları da konmuş. Ayrıca acılı olanlar da yanındaki biber simgesiyle gösterilmiş. Yine de seçim yapmak zor. 'Çılgın tavuk', 'xo soslu dana eti', 'sarhoş tavuk', 'yin yang çorbası' gibi isimlerin ardındaki yemekler hakkında garsonun bilgi vermesi gerekiyor. Deneyimli ve yemekleri iyi bilen garson da bu görevi içtenlikle yerine getiriyor. Bu arada Uzakdoğu yemekleri başlığı altında 'volkanik taşta ızgara somon' adını görüyoruz ve Norveç somonunun kalkıp Uzakdoğu'ya kadar nasıl gidebildiğine şaşıp kalıyoruz. Üç kişi "Onu da tadalım; bakalım bu nasılmış?" diye diye birbiri ardından verdiğimiz siparişlerle masanın üzerini donattık, boşalan tabakların yerini yenileri aldı. Ortaya suşi tabağı da söyledik. Uzakdoğu'nun diyalektik kutupluluğunun simgesi 'ying ve yang'dan adını alan çorbayı istediğimizde iki farklı çorba, kasenin içinde, birbirine karışmadan getirildi. Bir tarafı acılı, karidesli, öteki taraf ise daha hafif lezzetli, tavukluydu. Çin mönüsünden 'xo soslu' pilavdan Çin mantısına, karidesten dana eti ve tavuktan yapılmış spesiyalitelere dek epey yemek ısmarladık. Tayland mönüsünden ise pilav ve eriştenin kuruluğunu azaltmak için kırmızı köri soslu biftek söyledik. Ayrıca Kore'nin ulusal yemeği, Kimçi denen acılı lahana turşusu ortaya getirildi. Köri soslu biftek dışında yediklerimizin hepsi kusursuzdu. Şarap listesinde yerliler tümüyle Kavaklıdere ürünlerinden oluşuyordu. Şişe fiyatları makul tutulmuştu. Ayrıca kadeh ve yarım şişelik karaflarda sunulan çeşitler de zengindi. Biz acılı, ekşili, baharatlı Çin yemekleriyle şarap yerine birayı tercih ettik. Quick China, adı fast food restoranını çağrıştırsa da iyi bir Uzakdoğu restoranı. İstanbul'da sadece iki aydır hizmet verdiği halde, her şeyiyle oturmuş bir restoran izlenimi bırakmasını, sanırım Ankara'da 14 yılda edindikleri deneyime borçlu. Biz üç kişi siparişleri abarttığımız halde, sonuçta 130 TL hesap ödeyip mutlu ayrıldık.
Beğendiklerim:
Üç katlı bir binada hizmet veren, ayrıca güzel havalarda az sayıda da olsa dışarıda masaları bulunan hoş bir mekân burası. Çok zengin bir mönüsü var. Yemekleri genellikle başarılı, servis elemanları da işinin ehli.

Beğenmediklerim:
Her ne kadar son zamanlarda Japonya'da da somon eti kullanılsa da Uzakdoğu yemekleri başlığı altında 'volkanik taşta ızgara somon' yemeğini yadırgadım. Nişantaşı'nın bütün mekânları gibi buranın da en büyük sorunu otopark.
Mutfak ****
Servis ****
Ambians ****
Abdi İpekçi cad. Atiye sk. No: 5 Nişantaşı - İstanbul Tel: (0212) 219 53 76