Yeni bir Lübnan lokantası

Lübnan'da yerel bir lokantada oturup yemek yerken aklıma bir zamanlar dillerden düşmeyen, "Yoktur aslında birbirimizden farkımız..." diye başlayan banka reklamı gelir. Gerçekten de Lübnan'da yediğimiz yemeklerin hemen tümü, isimleri farklı olsa da, bildiğimiz yemeklerdir. Ama yine de bizim Güneydoğu bölgemizde yapılanlarla Suriye'de, Lübnan'da yapılan yemekler arasında ufak tefek yorum farkları bulunur ve bizim tatlarımıza alışkın damaklar bu ayrımı hemen fark eder. Lübnan Arap dünyasının lezzet merkezi. Hatta öyle ki, Arap ülkelerini pek sık ziyaret etmeyen benim gibi biri bile, gittiği bir Arap ülkesinde önüne örneğin nefis bir humus getirildiğinde, merak edip, "Aşçı Lübnanlı mı?" diye sorsa, büyük olasılıkla "Evet, Lübnanlı!" yanıtını alır. Bir bölgenin kültürü gelişmişse, bunun ardında çok zengin bir etnik mozaiğin varlığı yatar. Nitekim Lübnan'da da böyle olmuş. Eski Mısırlılar, Babilliler, Musa peygamberin önderliğinde Mısır'dan kaçan Yahudiler, Filistinliler, Asurlular, İranlılar, İskender döneminde Yunanlılar, ikinci kez Babilliler, Makabeler döneminde tekrar Yahudiler, Romalılar, tekrar İranlılar, bir kez daha Romalılar, Araplar, ardından yine Romalılar, Kuzey Afrikalılar, Batı Avrupalı Haçlılar, Memlûkler, Osmanlılar, hatta Fransızlar Lübnan topraklarında izlerini bırakmış. Lübnan mutfağı bizim Güneydoğu bölgemizin ve Suriye'nin mutfaklarına çok benziyor. Yine de İstanbul'da neredeyse her köşe başında bir kebapçı, Güneydoğu illerinden birinin yemeklerini sunan bir lokanta varken bugüne dek bu büyük kentimizde Lübnan lokantalarının uzun ömürlü olmayışına doğrusu bir anlam veremiyorum. Belki de tek neden, Lübnan'dan bugüne dek usta bir aşçının gelmeyişi olabilir. İki ay kadar önce Taksim Talimhane'de, Cartoon Hotel'in tepesinde Moon of Lebanon adlı bir Lübnan lokantası açıldığını duymuştum. Üzeri camla kaplı terasında epey önce, Londra'daki Sofra grubunun İstanbul şubesi yer alıyordu ve Sofra İstanbul'dan ayrıldıktan sonra burası bir süre Moon adlı bir restorana dönüşmüştü.
ŞARAP FİYATLARI UYGUN
İstanbul'da epey zamandır özlemini çektiğim yeni Lübnan lokantasına, nihayet geçenlerde bir akşam, bir dostumun davetlisi olarak gittim. Herkes yaz geldi diye deniz kıyısına ya da bahçelere akın ederken, terasın yan pencereleri katlanarak açıldığı için, Taksim Meydanı ve Haliç'e tepeden bakan bu mekânda, en sıcak akşamlarda bile serin bir ortamda yemek yemek mümkün. Yemekler konusunda davet sahibi dostum garsona teslim olma yolunu seçtiği için herhangi bir müdahalede bulunmadan kaderime razı oldum. Sadece şarap listesini gözden geçirmekle yetindim. Kayra, Doluca ve Kavaklıdere'nin ürünleri bulunduruluyordu ve şarap fiyatlarının oldukça makul tutulduğu hemen belli oluyordu. En pahalılar, beyazlarda, 75 TL ile Sarafin Fume Blanc, kırmızılarda da Kavaklıdere'nin en üst kalite şarapları 80 TL düzeyindeydi. Derken soğuk mezeler birbiri ardından getirildi. Zeytinyağlı bamya, yine zeytinyağlı patlıcan, peynir ezmesi ve baharatlarla hazırlanmış 'shanklish', tabule, ortasında küçük bir zeytinyağı göleti halinde gelen tahinli patlıcan ezmesi 'moutabal', 'tajen samak' denen tahinli levrek, sarımsak, labne peyniri ve nane ile yapılan 'labneh', Ispanaklı bohça böreği, felafel, içli köfte, 'fatayer lahmeh' denen kıymalı bohça böreği... Gelen mezeler içinde sadece zeytinyağı ve salçayla yapılmış bamyayı beğenmedik. Bamyalar birbirlerine yapışmıştı. Felafeli de tıkız buldum. Ancak Ortadoğu mutfaklarını iyi bilen arkadaşım, Lübnan felafelinin tıkız, Filistinlilerinkinin ise daha yumuşak olduğunu söyledi. Dolayısıyla felafel de sınıfı geçti. Elde açılmış hamurdan yapılan börekler de gevrek ve lezzetliydi. Ana yemek olarak ortaya karışık ızgara tabağı geldi; küçük porsiyonlar halinde lavanta soslu dana pirzola, tarçınlı köfte, Lübnan usulü tavuk şiş, ince ince dilimlendikten sonra ızgarada pişirilmiş kuzu sırtından oluşuyordu. Her et farklı sosta marine edildikten sonra pişirilmiş, yanlarında da değişik soslarla servis edilmişti.
İLGİNÇ TATLILAR
Listede tatlı olarak osmalliye denen bir tür tel kadayıfı, kızarmış ekmek tatlısı, Lübnan usulü sütlaç, begleh adı verilen, tarçınlı bir tür muhallebi vardı. Baklava, bouza adı verilen dondurma, elmalı güveç dikkatimi çekti. Ancak tek bir lokma yiyecek halimiz kalmadığı için sadece isimlerini aklımda tutmakla yetinip okkalı bir kahve ile akşamı noktaladık. Yemeklerin bir bölümünü bitiremedik, bazılarını sadece tatmakla yetindik. Bir şişe de iyi bir beyaz şarap içtik. Arkadaşım hesap öderken gözüm takıldı. Üç kişi için bu kadar yemeğe toplam 230 TL ödemişti. Aslında üç kişi bunun yarısıyla da mükemmel doyar ve keyifli bir akşam geçirebilirdi. Arkadaşım, misafirperverliği biraz abartmıştı.
Beğendiklerim:
Her şeyden önce İstanbul'da tekrar bir Lübnan lokantası var. Mezeler orijinallerine uygun ve lezzetli. Servis personeli yemekler hakkında da geniş bilgi sahibi. Farklı bir İstanbul manzarasına hakim, başarılı bir restoran.
Beğenmediklerim:
Gelen yemekler içinde tek beğenmediğimiz zeytinyağlı bamya oldu. Lübnan yemekleri bizimkilere çok benziyor ama yine de farklı. Bu farkı göz önünde tutmak, kendi alışkanlıklarımıza göre yargılamamak gerek.
Mutfak ****
Servis ****
Ambians ****

Moon of Lebanon
Tarlabaşı Bulvarı No: 36/38
Cartoon Hotel Üstü
Tel: (0212) 297 21 78