Ruh ikizimi nasıl anlarım?

Hepimiz gibi, sıradan ama kendi içinde birçok renkler barındıran, ama bunları dışarı vurmayan bir kadın vardı. Çok hoş ve çekiciydi... Hayatında pek çok alanda başarılı olmuştu. Tek problemi vardı; ilişkiler... Yani aşk ilişkileri... Gönlünü tek bir erkeğe kaptırmış, başka kimseye bakmıyordu. Olur ya... Ama bu adam kendisini üzmeye başlamıştı. Sadece üç ay kadar güzel günler yaşamışlardı. Hem de öyle güzeldi ki, genç kadın ayaklarının yerden kesildiğini hissetmişti. Sonra yavaş yavaş genç adamın aramaları azalmaya başlamıştı. Her gün telefon da açmıyordu. Nedense, işi bir anda çok yoğunlaşmıştı. Genç kadının itiraz edebileceği bir alan olmadığı için, sessizce kabullenmek zorunda kalmıştı. Ama için için canı sıkılıyor, öfke biriktiriyor, sonra ilk buluşmalarında onun yüzüne bu öfkeleri haykırıyordu. Oysa öfkeleri haykırmak da işe yaramıyordu ki... Daha beter uzaklaşıyordu genç adam. Altı ay kadar ilk günlerin hatırına birliktelikleri devam etti. Sonra genç adam birden ilişkiyi kesiverdi. Öylece... Herhangi bir açıklama yapmadan....
HATALAR DEĞİL, DENEYİMLER VARDIR
Genç kadın kendini sorguluyordu, "Ben nerede hata yaptım?" diye. Birlikte çalışmaya başladık. Aslında erkek arkadaşı, 'kaybetme korkusu' ile boğuşuyordu. Genç kadının da derinlerde kaybetme korkusu vardı. Bir-iki aylık bir çalışmadan sonra bu benzerlik ortaya çıktığında genç kadın birden ortadan kayboldu. Birkaç ay sonra bana yeniden geldiğinde kafası çok karışıktı. Yine kendisini mutsuz etmişti. Bana anlattı: "Seda Hanım, sizin her zaman anlattığınız bir şey vardı. Ruh ikizi... Ruh eşi değil, ruh ikizi... Ben bu adamın, benim ruh ikizim olduğuna inandım. Hani onlar, ruhumuzun diğer yarısıydılar ya... Fark ettim ki, ikimiz de aynı korkuya sahiptik: Kaybetmek... İşte o yüzden bu kadar özel bir insandan vazgeçmeme kararı aldım. Sizi dinlemedim ve onun peşinden koştum. Onu da ikna etmeye çabaladım. Ama o kadar mutsuz oldum ki anlatamam... Şimdi duygusal olarak daha da kötü durumdayım. Lütfen bana yardım edin." Elbette hatalar değil, deneyimler vardır. Bize bu deneyimleri yaptıran içsel duyguları değiştirebiliyorsak, işte o zaman bir yerlere varabiliriz. Ama burada ruh ikizi kavramının yanlış anlaşıldığını fark ederek, ben de kendimi sorumlu hissettim ve sizlerle de bu bilgiyi paylaşmak istedim.
KORKULAR VARSA, KENDİMİZİ SEVEMEYİZ
Adem ile Havva, muhtemelen ruh ikiziydi. Ama onlar, ta ilk çağlardan beri içsel korkuları yüzünden birbirlerinin bilinçaltlarına daha fazla korku kazıdılar. Korkular ne kadar ağır ve fazlaysa, o kadar deneyim gerekiyor hayatta. Yaradılışın esası budur. Her bir korkuyu deneyimleyerek temizlemeye çalışırız. Hatta fiziksel hayatta da bu geçerli değil midir? "Korkularınızla yüzleştiğinizde, onlardan kurtulabilirsiniz," denir... İşte Adem ve Havva'nın ruhundan her bir korku için ruh bölünerek farklı Adem ve Havvaları bedenler. "Her şey çiftiyle yaratılmıştır." Yani bir Adem varsa bir de Havva vardır ona uygun. Bilinçaltımızdaki korkular arttıkça, dünyada kalabalıklaşırız. Daha fazla ruh daha fazla bedene ihtiyaç duyar ki, deneyimler de artsın. Bilinçaltı korkuları birbirine uyan kişiler, ruh eşidir ve pek çok potansiyel ruh eşimiz vardır. Hayatta tek bir kişiye bağımlı yaşamak, ondan başkasının bize aynı duyguyu yaşatamayacağını düşünmek yanlıştır. Ruh ikizi ise tektir. Ama onun bu hayatta bize rastlaması diye bir olasılık da yok ya da çok küçük. Öncelikle sizlerin de bilinçaltlarınızdaki tüm korkulardan kurtulmanız gerekiyor. Onun da... Ancak o zaman karşılaştığınızda birbirinizle olabilirsiniz. Çünkü korkular olduğu sürece, kendimizi sevemeyiz. Karşımızda kendimizden bir tane daha, başka bir bedende gördüğümüzde, ondan nefret edebiliriz. Lütfen, sakın hayatta tek bir ruh eşi ya da ruh ikizi aramayın! Pek çok başarılı ilişki, birbirinin zıttı olan insanlar arasında kuruluyor. Uzunlar kısaları, sarışınlar esmerleri, sosyal olanlar, içe dönük sessiz kişileri tercih edebiliyor. Gerçekten doğru ilişki, her iki tarafın da frekansının tuttuğu ve birlikte devindiği bir çiftte yaşanır. Yani bilinçaltlarında birbiriyle savaşan duygu ve korkulara değil, birbirini tamamlayan duygu ve korkulara sahip kişiler mutlu olabilirler. Aynı korkulara sahip olanlar değil...