Popun kralı hortladı

Bir müzisyenin gün yüzü görmemiş ve tam olarak bitmemiş şarkılarını ölümünden sonra ilk defa yayınlamanın etik problemleri ve türlü ikilemleri var. Michael Jackson gibi mükemmeliyetçi bir pop yıldızı söz konusu olduğunda iş daha da karmaşıklaşıyor. Jackson son albümü Invincible'ı dokuz sene önce yayınlamıştı ve o zamandan bu yana bir sonraki kaydı üzerinde çalışıyordu. Tamamlama fırsatı olmadı. Ama o da elbet birçok müzisyen gibi bu ölümün ardında yayınlanmamış bir dizi şarkı bıraktı. Bu şarkılardan, özellikle son beş yıl içerisinde üzerinde çalıştığı 10 tanesi ise bu hafta Michael adı altında yayınlandı. Sorun şurada başlıyor: Bu şarkılar Jackson'ın hayal ettiği halleriyle mi yayınlandılar? Bu sorunun cevabını asla bilemeyiz. Ölümlerin ardından yayınlanan kayıtları ilk defa görmüyor / duymuyoruz. Elvis Presley de, Freddie Mercury'li Queen de, John Lennon'lı The Beatles da ölseler de, dağılsalar da kariyerlerine yeni şarkılar eklemeye devam ediyor. Bazen kıyıda köşede kalmış bir ev kaydıyla, bazen de -sanki çok ihtiyacımız varmış gibi- dijital çağ dayatmasıyla yeniden işlenmiş aynı şarkılarla. Kişisel olarak bu tip kayıtların yayınlanması taraftarıyım. Ama bunu yaparken nasıl bir sanatsal yaklaşım belirlediğiniz çok önemli. Müzik endüstrisinin kitlesel meta üretim/satım anlayışı bu yaklaşımı derinden etkiliyor. Picasso'nun yeni açığa çıkan eserlerini daha geniş kitlelere hitap etsin diye allayıp pullamıyoruz ama söz konusu bir pop yıldızıysa, geriye bıraktığı mirasa istediğimiz muameleyi yapabiliyoruz. Michael albümündeki şarkılar eğer Jackson'ın bıraktığı halleriyle -yarım kalmış demolar olarakyayınlansaydı durum değişirdi. Ama zaten bitmemiş olan bu şarkılar, bir de Jackson'ın son dokunuşlarından mahrum kalınca ortaya kulağa uyumsuz, sorunlu melodiler bütünü çıkıyor. Bunun etik olarak sonu nerede bitiyor onu düşünmek gerekiyor. Jackson'ın yarım kalmış bir fikrini alıp üstüne ondan habersiz bir şeyler eklediğinizde ortaya çıkan şey bir Michael Jackson şarkısı mı oluyor? Sanmam. Dolayısıyla ben en kötü bitmiş Michael Jackson albümünü, başkaları tarafından bitirilmiş bu süslü albüme tercih ederim. Çünkü bu albümde Jackson'ın kendisi değil, hayaleti var. O hayalet de sizi biraz rahatsız ediyor.