Kolunu kesip atan adam

Doğrusu Toprak Altında'nın (Buried) anısı henüz taptazeyken bu filmi izlemek kolay değil. Yerin altında, bir tabutun içinde kısılıp kalmış kahramanın öyküsü, yeterince dramatik ve sinema yoluyla anlatımı da hayli başarılıydı. Bu film, onun yolundan gidiyor. Ve benzer bir başarıya ulaşıyor. Yine seyri kolay olmayan, çetin ceviz bir film. Ama bu zor hikayeye dayanabilenleri hem insancıl, hem de sinemasal açıdan müthiş bir deneyim bekliyor. Amerikalı genç dağcı Aron Ralston'ın başına gelenlerin gerçek öyküsü bu. Genç adam 2003'te, Utah eyaletinin Blue John kanyonundaki keşif gezisi sırasında kayıp uçuruma düşüyor ve sert bir kayayla kanyon duvarı arasında sıkışıyor. Bu arada eli de bir kayanın altında kalıyor. Ne elini kurtarma çabaları, ne bağırıp çağırmaları fayda etmiyor. Ve beş günlük bir mücadelenin ardından, elini keserek kurtulmayı başarıyor. Bu elbette Toprak Altında kadar bir kapalı mekan filmi değil. Çünkü yaşanan dramın tepesinde gökyüzü, etrafta en haşin haliyle bile olsa doğa vardır. Ama yine de bir sıkışma, giderek çaresizlik duygusu içeriyor. Genelde sinemadan beklenen keyif, eğlence, oyalanma gibi olgularla pek ilişkisi olmayan... Üstüne üstlük, o gerçekçilikle simgesellik arasında bir görsellikle verilen 'kol kesme' sahnesi de hassas yüreklere göre hiç değil. Ama öncelikle, hikayenin gerçek olduğunu bilmekten gelen bir merak duygusu..s. Sonra sinemanın öyküye katkısı ve de her filmi farklı bir tat veren Danny Boyle gibi bir yönetmenin anlatım ustalığı. Ayrıca James Franco'nun Oscar adayı parlak oyunu... Ve de en önemlisi, hikayenin/filmin verdiği o muazzam ders. Her koşulda umudunu koruma, her durumda hayata tutunma tavrı. Ve bunu görkemli biçimde özetleyen final. Her şeye karşın görülmeye değer bir film.
127 SAAT ***
(127 Hours) Yönetmen: Danny Boyle Senaryo: D. Boyle, Simon Beaufoy Görüntü: Enrique Chediak, Anthony Dod Mantle Müzik: A. R. Rahman Oyuncular: James Franco, Amber Tamblyn, Sean Bott / Amerikan filmi.