Çöpten sanat eserleri

Kamile Kuzu (29), henüz altı yaşındayken başlar sokaktan topladığı çöplerden heykeller ve çantalar yapmaya... Annesi, onun bu çöp merakından hiç memnun kalmayınca, "Neden sen de diğer kız çocukları gibi evcilik oynamıyorsun?" diye kızına hayıflanıp durur. Ağabeyi ise kız kardeşiyle sokağa çıktıklarında hep onu takip eder. Eğer çöplere yanaşırsa hemen elinden tutup eve götürür. Ama Kamile Kuzu, inatçı bir çocuk... Çöplere karşı ilgisinden asla taviz vermez. Ortaokul zamanlarındaysa bit pazarlarını keşfeder. Artık bit pazarları Kuzu'nun yeni heyecanı olur. İkinci el elbiseler, takılar ve eşyalar satın almaya başlar. Kamila Kuzu o günleri şöyle anlatıyor: "Hep cicili bicili bir kız çocuğu olmam istendi, ama ben kendimi bildim bileli sokağı ve çöpleri sevdim." Üniversitede İşletme Bölümü'nde eğitim alırken yurtdışına gitmeye karar verince, seyahatine gemide garsonluk yaparak başlıyor. Gezgin ruhu onu bir ülkeden diğer bir ülkeye sürükleyip duruyor. Palyaçoluktan animasyon işlerine, tiyatrodan garsonluğa birçok işte çalışıyor, ama onun isteği hep Doğu'ya gitmek... Türkiye'ye döndüğünde ülkelerden topladığı çöpleri de yanında getirmeyi ihmal etmiyor. Havaalanında çöpleri gören görevliler şaşkınlıklarını gizleyemiyor. Kamile Kuzu İstanbul'a döndükten sonra daha da doğuya, hatta Moğolistan'a kadar gitme arzusu, evindeki eşyaları bile satmasına neden oluyor. Ancak İstanbul Çukurcuma'da açtığı tezgah kısa bir sürede büyüdükçe büyüyor. Kuzu bu dönüşümü de şöyle anlatıyor: "Her gün topladığım çöplerden yaptığım sanat eserlerini satarak yaşamımı sürdürürken tezgah git gide büyüdü. Tezgah bilinen tezgâhlara benzemiyordu, koltuğum bile vardı. İnsanlara sokak algısı yaratmıyordu. Hatta çevredekiler 'Buranın adı ne?' diye soruyorlardı ve çöpe atacakları eşyalarını bana getiriyorlardı. Bu gel git böyle devam etti. Doğaçlama bir şekilde Dön Dön Dön Durmadan tezgahımın adı oldu ve rengârenk kâğıtlara adını yazıp tabelamı oluşturdum." Kuzu'nun dükkanının önünde inşaat tellerinden yaptığı dilek ağacı çok ilgi çekiyor. Sokaktan gelip geçenler dilek ağacına kumaş bağlayarak dilekte bulunuyorlar.
TURİSTLER İLGİLENİYOR
Kuzu, geri dönüşüm atölyesinde kumaş parçalarından düş yastıkları, bateri dillerinden takılar, kâğıtlardan oyuncak kolajları, çocukların hayalleri için düş kavanozları, şişelerden İstanbul Hatırası gibi sanat eserleri üretiyor. İstanbul Hatırası adlı şişelerin içinde İstanbul çöpleri var. Kamile Kuzu, özellikle turistlerin bu şişelere ilgi gösterdiğini söylüyor. Bundan sonraki en büyük isteği de Beyoğlu'ndaki Dön Dön Dön Durmadan adlı geri dönüşüm atölyesinin merkez olmasını ve üniversite atölyeleri yapmaya devam edebilmek.
DAMLA KAYAYERLİ